Ziele tasznika pospolitego

Ziele tasznika nie powinno być stosowane przez kobiety w ciąży oraz osoby uczulone na którykolwiek z jego składników.

Nie zgłoszono wystąpienia działań niepożądanych po zastosowaniu ziela tasznika.

Surowcem tasznika jest ziele.

Tasznik pospolity zawiera:
– flawonoidy: kwercetyna, luteolina, diosmetyna, hesperetyna oraz ich glikozydy takie jak rutyna, hesperydyna i diosmina
– aminy: cholina, acetylocholina, histamina, tyramina, niezidentyfikowane alkaloidy
– aminokwasy: walina, prolina, ornityna, GABA
– kwasy organiczne: fumarowy, wanilinowy, syryngowy, chlorogenowy
– olejek lotny: głównym składnikiem jest kamfora, zidentyfikowano co najmniej 74 inne składniki
– karotenoidy
– glukozynolaty: synigryna
– witamina C i K
– minerały: sole wapnia i potasu

Tasznik wykazuje działanie przeciwkrwotoczne oraz antyseptycznie na drogi moczowe. Niektóre źródła twierdzą, że przy podaniu pozajelitowym surowiec działa nasercowo. Badania przedkliniczne wskazują na działanie hipotensyjne, diuretyczne oraz wpływ na czynność tarczycy. Tasznik posiada również właściwości oksytocynopodobne.

Tasznik tradycyjnie wykorzystywany w obfitych i nieregularnych krwawieniach miesiączkowych, obecności krwi w wymiotach i moczu, biegunce i infekcjach pęcherza moczowego. Preparaty ze świeżego tasznika stosowane są jako środki hamujące krwawienie z dróg moczowych.
Surowiec jest stosowany wewnętrznie w zespole napięcia przedmiesiączkowego, krwotokach z nosa.
Zewnętrznie w gojeniu ran i oparzeń oraz krwotokach z nosa
Ziele tasznika jest składnikiem preparatów stosowanych w rozroście gruczołu krokowego.

Brak udokumentowanych interakcji ziela tasznika z innymi lekami. Należy jednak wziąć pod uwagę możliwość interakcji preparatów z lekami o synergistycznym, lub przeciwnym działaniu.