Ozanimod

Nie powinieneś stosować leków z ozanimodem, jeśli masz problemy z sercem, takie jak niedawny zawał serca lub nieregularny rytm serca. Unikaj tych leków również w przypadku ciężkich infekcji, m.in. gruźlicy, wirusa zapalenia wątroby typu B czy C. Jeśli jesteś w ciąży lub karmisz piersią – też nie bierz leków z ozanimodem.

Ozanimod może powodować takie objawy jak zasłabnięcia, biegunka, wysypki na skórze, bóle głowy, infekcje dróg oddechowych, bóle brzucha, zapalenie wątroby i zwiększone ciśnienie krwi. Może też wystąpić uczucie zmęczenia, nudności, bóle stawów, kaszel czy ból gardła. Właściwości ozanimodu mogą również prowadzić do powolnej pracy serca.

liście, kwiaty, korzenie

Ozanimod to lek, którego aktywnym składnikiem jest ozanimod. Jest to modulator sfingosyny-1-fosforanu (S1P) receptora 1 i 5, który jest często stosowany w leczeniu stwardnienia rozsianego.

Ozanimod blokuje działanie receptorów sfingozyno-1-fosforanu na powierzchni limfocytów (komórek układu odpornościowego, które mogą atakować własne tkanki organizmu w chorobach takich, jak stwardnienie rozsiane lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego).

Leki zawierające Ozanimod stosuje się do leczenia stwardnienia rozsianego, przewlekłej choroby neurologicznej, którą charakteryzuje uszkodzenie mielin, powłoki chroniącej neurony w mózgu i rdzeniu kręgowym. Ozanimod pomaga zmniejszyć częstotliwość i nasilenie nawrotów tej choroby.

Leku ozanimod nie powinniśmy łączyć z lekami przeciwgrzybiczymi, lekami na HIV (np. ritonavir), antybiotykami (np. erytromycyna), lekami na serce (np. digoksyna) oraz z niektórymi lekami przeciwpadaczkowymi (np. karbamazepina). Mogą one zwiększyć ryzyko poważnych skutków ubocznych. Często pewne pokarmy i alkohol też mogą wpływać na działanie leku.