Ziele jemioły pospolitej

Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania ziela jemioły u kobiet w ciąży, karmiących piersią, a także u dzieci i młodzieży, więc stosowanie preparatów zawierających ten surowiec roślinny nie jest zalecane.

Spożycie preparatu z zielem jemioły może wywołać dolegliwości żołądkowe:
-nudności,
-wymioty,
-biegunkę.

Surowcem zielarskim jemioły pospolitej są młode pędy i liście.

Ziele jemioły zawiera flawonoidy, aminy (m.in. histaminę, cholinę), trójterpeny, kwasy organiczne (m.in. kwas kawowy, betulinowy, ferulowy, ursolowy, oleanowy), wiskotoksyny (0,05–0,1%), syrengininę i jej glikozydy. Zawartość poszczególnych składników może być zmnienna, w zależności od drzewa, na którym jemioła pasożytuje oraz warunków pogodowych.

Jemioła działa rozszerzająco na naczynia krwionośne. Mechanizm ten nie został dokładnie poznany, jednak najprawdopodobniej jest on związany z działaniem na śródbłonek i mięśniówkę naczyń krwionośnych. W zakresie układu krążenia jemioła normalizuje także cykl pracy serca.
Działanie ziela jemioły zostało zbadane pod kontekstem chorób nowotworowych. Udowodniono jej aktywność w zakresie działania cytotoksycznego i indukowania apoptozy.
Ponadto, jemioła, wpływając na dojrzewanie i różnicowanie limfocytów T, stymuluje odporność.

Ziele jemioły stosowane jest w leczeniu:
-nadciśnienia tętniczego,
-menopauzy,
-niewydolności żylnej,
-nieregularnej pracy serca.

Nie ma informacji, aby ziele jemioły pospolitej wchodziło w interakcje z innymi lekami.