Ertapenem

W preparatach występuje w postaci ertapenemu sodu.

Ertapenem jest dostępny w postaci proszku do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji.

Ertapenem wykazuje działanie bakteriobójcze. Działa poprzez wiązanie się i hamowanie bakteryjnych białek wiążących penicylinę (PBP). Po związaniu się z PBP ertapenem hamuje syntezę ściany komórkowej bakterii, zakłócając wydłużanie i wzmacnianie części peptydoglikanowej ściany komórkowej i hamując w ten sposób syntezę ściany komórkowej.

Ertapenem jest wskazany w leczeniu zakażeń wywołanych przez bakterie wrażliwe lub bardzo prawdopodobnie wrażliwe na ertapenem, w tym m.in.:
-zakażenia w obrębie jamy brzusznej;
-pozaszpitalne zapalenie płuc;
-ostre zakażenia ginekologiczne;
-zakażenia skóry i tkanek miękkich w przypadku stopy cukrzycowej.

Nie należy stosować tego leku, jeśli pacjent ma uczulenie na ertapenem lub na niektóre antybiotyki, zwłaszcza:
-meropenem;
-imipenem;
-każdy rodzaj antybiotyku z grupy cefalosporyn;
-penicylinę lub podobne antybiotyki (amoksycylina, Augmentin, ampicylina, dikloksacylina, oksacylina i inne).

Nie należy wstrzykiwać ertapenemu do mięśnia, jeśli pacjent jest uczulony na leki znieczulające, takie jak lidokaina lub nowokaina.

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli podczas stosowania ertapenemu wystąpią:
-objawy reakcji alergicznej, takie jak: pokrzywka, trudności w oddychaniu, obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła;
-napad drgawek (konwulsji);
-silny ból brzucha, biegunka, która jest wodnista lub krwawa (nawet jeśli wystąpi kilka miesięcy po ostatniej dawce).

Częste działania niepożądane leku obejmują:
-nudności, wymioty;
-biegunkę;
-ból głowy;
-ból lub zaczerwienienie w miejscu podania zastrzyku.

Przedawkowanie ertapenemu jest mało prawdopodobne, jednak jeśli do niego dojdzie, należy przerwać stosowanie tego leku i wprowadzić leczenie objawowe.

Należy poinformować lekarza przed przyjmowaniem ertapenemu, jeśli u pacjenta kiedykolwiek występowały:
-choroby nerek;
-padaczka lub inne zaburzenia napadowe;
-uraz głowy lub guz mózgu.

Pacjentka powinna poinformować lekarza, jeśli jest w ciąży lub karmi piersią.
Antybiotyk ten nie jest zalecany dla dzieci poniżej 3 miesięcy.
Pacjent powinien unikać przyjmowania leków przeciwbiegunkowych bez uprzedniej konsultacji z lekarzem. Biegunka może być oznaką nowego zakażenia.