Dekstrometorfan

W preparatach występuje w postaci bromowodorku dekstrometorfanu.

Dekstrometorfan jest dostępny w postaci tabletek, tabletek powlekanych, syropu oraz kapsułek miękkich.

Dekstrometorfan wykazuje działanie przeciwkaszlowe i jest pozbawiony właściwości przeciwbólowych i uzależniających. Środek ten przekracza barierę krew-mózg i aktywuje receptory opioidowe sigma w ośrodku kaszlu w ośrodkowym układzie nerwowym, tłumiąc w ten sposób odruch kaszlu.

Dekstrometorfan jest stosowany w stanach męczącego suchego kaszlu różnego pochodzenia.

Przeciwwskazaniami do stosowania dekstrometorfanu są:
-nadwrażliwość na substancję czynną;
-kaszel z dużą ilością wydzieliny;
-astma oskrzelowa;
-niewydolność oddechowa;
-ciężka niewydolność wątroby;
-jednoczesne przyjmowanie inhibitorów MAO oraz okres do 14 dni po ich odstawieniu;
-jednoczesne przyjmowanie selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny.

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z poniższych objawów reakcji alergicznej: pokrzywka; trudności w oddychaniu; obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła, należy zwrócić się o pomoc medyczną. Należy przerwać stosowanie bromowodorku dekstrometorfanu i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którekolwiek z tych poważnych działań niepożądanych:
-silne zawroty głowy, niepokój, niespokojne uczucie, lub nerwowość;
-napady drgawek lub drgawki;
-dezorientacja, halucynacje;
-powolne, płytkie oddychanie.

Mniej poważne działania niepożądane są bardziej prawdopodobne, takie jak rozstrój żołądka.

Przedawkowanie dekstrometorfanu może powodować nudności, wymioty, pobudzenie, splątanie, senność, oczopląs, tachykardię, ataksję oraz drgawki i depresję oddechową.

Nie należy stosować bromowodorku dekstrometorfanu, jeśli w ciągu ostatnich 14 dni stosowano inhibitor MAO, taki jak izokarboksazyd, fenelzyna, rasagilina, selegilina, tranylcypromina lub błękit metylenowy w zastrzyku. Poważne, zagrażające życiu działania niepożądane mogą wystąpić, jeśli pacjent zażyje bromowodorek dekstrometorfanu, zanim inhibitor MAO zostanie usunięty z organizmu.

Należy zapytać lekarza lub farmaceutę o stosowanie leku jeśli u pacjenta występuje rozedma płuc lub przewlekłe zapalenie oskrzeli.

Nie wiadomo, czy bromowodorek dekstrometorfanu jest szkodliwy dla nienarodzonego dziecka. Należy poinformować lekarza, jeśli pacjentka jest w ciąży lub planuje zajść w ciążę podczas leczenia. Dekstrometorfan może przenikać do mleka matki. Nie należy stosować tego leku bez poinformowania lekarza, jeśli pacjentka karmi dziecko piersią.