Babka lancetowata

Przeciwwskazaniem do stosowania babki lancetowatej jest alergia na tę roślinę.

Ponadto kobiety w ciąży oraz karmiące piersią powinny zachować szczególną ostrożność podczas stosowania preparatów zawierających w składzie babkę lancetowatą.

Dotychczas zaobserwowano wyłącznie jedno działanie niepożądane preparatów babki lancetowatej – biegunki.

W babce lancetowatej surowcem są całe lub rozdrobnione liście i łodygi odziomkowe.

Babka lancetowata zawiera glikozydy irydoidowe: aukubinę, katalpol i inne. Oprócz tego zawiera garbniki, śluzy, fenolokwasy (m.in. kwas p-hydroksybenzoesowy, kwas protokatechusowy, kwas gentyzynowy), kwas chlorogenowy, kwas neochlorogenowy, eskuletynę, kumarynę i flawonoidy (m.in. luteolinę, skutelareninę oraz apigeninę).

Liście babki lancetowatej działają przeciwzapalnie w obrębie jamy ustnej, gardła i żołądka. Zmniejszają przekrwienie błon śluzowych i nadmierną przepuszczalność naczyń włosowatych oraz niszczą bakterie.

Surowiec ten posiada ponadto słabe działanie przeciwkaszlowe i przeciwskurczowe, zwłaszcza na mięśnie gładkie górnych dróg pokarmowych.

Zewnętrznie odwar lub sok ze świeżych liści ma działanie antyseptyczne, przyspiesza gojenie ran i tworzenie naskórka.

Babka lacetowata jest stosowana w leczeniu: przewlekłych nieżytów przewodu pokarmowego; nieżytów górnych dróg oddechowych z zalegającą wydzieliną i utrudnionym odksztuszaniem; okładów skórnych w różnych dermatozach; do obmywania w przewlekłym świądzie sromu i stanach zapalnych.

Dotychczas nie odnotowano interakcji pomiędzy babką lancetowatą a alkoholem, żywnością lub lekami.