Nifuroksazyd należy do grupy leków przeciwbiegunkowych. Wykazuje działanie przeciwbakteryjne wobec zdecydowanej większości bakterii wywołujących zakażenia jelitowe. Mechanizm jego działania nie został jeszcze dokładnie poznany, niemniej najbardziej prawdopodobnym scenariuszem jest hamowanie enzymów i syntezy białek w komórkach bakteryjnych. Nifuroksazyd nie zaburza prawidłowej równowagi mikrobiologicznej w przewodzie pokarmowym oraz nie wchłania się z przewodu pokarmowego do krwi. Nie wywiera zatem ogólnoustrojowego działania na organizm. Jego wskazaniem do stosowania są ostre i przewlekłe biegunki wywołane zakażeniem bakteryjnym [1].

Czym jest biegunka?

Biegunka to oddawanie półpłynnego/płynnego/wodnistego stolca minimum 3 razy na dobę. Biegunka ostra, trwająca do 2 tygodni, to naturalny i fizjologiczny mechanizm obronny naszego organizmu, wyzwalany pod wpływem szkodliwej treści w przewodzie pokarmowym. Ma ona charakter samoograniczający się i jest leczona wyłącznie objawowo [2].

Jakie są przyczyny biegunki?

Ostra biegunka ma najczęściej podłoże infekcyjne. Poza częstym i wodnistym stolcem mogą jej towarzyszyć objawy takie jak gorączka czy odwodnienie. Statystycznie najczęstszą przyczyną występowania ostrej biegunki są wirusy przenoszone drogą kropelkową lub znajdujące się w spożywanych przez nas produktach.

https://leki.pl/poradnik/jakie-sa-przyczyny-i-jak-leczyc-zatrucie-pokarmowe/

Inne przyczyny biegunki to:

• bakterie obecne w pożywieniu lub w wodzie — zdecydowanie rzadsza przyczyna biegunek w porównaniu do wirusów. Wśród zakażeń bakteryjnych największą rolę odgrywa Salmonella i Campylobacter (w zależności od kraju);
• produkty metabolizmu bakterii (tzw. enterotoksyny), obecne np. w lodach i innych produktach mlecznych;
• bardzo rzadko pierwotniaki (Giardia lamblia) lub pasożyty jelitowe;
• leki — tzw. biegunki polekowe mogą być wywołane między innymi przez związki moczopędne, hormony tarczycy lub leki przeciwcukrzycowe;
• choroby: celiakia, wrzodziejące zapalenie jelita grubego;
• silny stres i emocje (Czytaj także: Rośliny adaptogenne – pomoc w walce ze stresem i zmęczeniem);
• biegunki czynnościowe w przebiegu IBS (Zespół jelita drażliwego);
• produkty spożywcze, w przypadku biegunek alergicznych i zaburzeń trawienia [2,3].

https://leki.pl/poradnik/loperamid-zasady-stosowania-preparatow/

Jak prawidłowo leczyć biegunkę — czy nifuroksazyd jest w ogóle potrzebny?

Fundamentem leczenia biegunek jest utrzymanie odpowiedniego nawodnienia organizmu i prawidłowego stężenia jonów, zwłaszcza sodu i potasu. Aby zapobiec odwodnieniu i nadmiernej utracie elektrolitów, zaleca się spożywanie odpowiednio dużej ilości płynów wzbogaconych solami mineralnymi. Biegunki ostre zazwyczaj kończą się samoistnie i poza odpowiednim nawodnieniem, nie wymagają dodatkowych procedur [2,3] (Czytaj także: Probiotyki i ich liczne zastosowania).

Dlaczego nie warto stosować nifuroksazydu?

Tak jak wspomniano powyżej, statystycznie najczęstszą przyczyną biegunek są wirusy. Bezcelowe jest zatem przyjmowanie leku z nifuroksazydem, który wykazuje działanie przeciwbakteryjne, a nie przeciwwirusowe. Bez szczegółowej diagnostyki żaden specjalista nie jest w stanie określić jaki drobnoustrój wywołał uciążliwe objawy ze strony układu pokarmowego. Jest to możliwe wyłączenie po przebadaniu próbki kału pacjenta, jednak ze względu na fakt, że jest to drogi test, nie wykonuje się go zbyt często — wręcz jest zalecany w skrajnych przypadkach.

Przyjmowanie nifuroksazydu w przebiegu biegunki z dużą dozą prawdopodobieństwa okaże się nieskuteczne i niepotrzebne. Leczenie ostrych biegunek powinno ograniczać się wyłącznie do przyjmowania zwiększonej ilości płynów i uzupełniania elektrolitów w organizmie.