Co to jest SIBO?

Mikrobiota w ludzkim organizmie to zrównoważony kompleks mikroorganizmów. Zachwianie tej równowagi zawsze przynosi negatywne skutki. SIBO charakteryzuje się zwiększoną liczbą mikroorganizmów w jelicie cienkim. W związku z tym dochodzi do zaburzeń trawienia i wchłaniania składników odżywczych z pożywienia. Zbyt wysoka liczba bakterii prowadzi do fermentacji w jelicie cienkim, co powoduje uciążliwe dolegliwości takie jak biegunki czy wzdęcia [1-4].

SIBO – objawy neurologiczne i inne

SIBO daje bardzo niespecyficzne objawy. Dlatego bardzo ważne jest wykonanie testu przed diagnozą choroby. Istnieje jednak szereg przesłanek, dzięki którym będziemy mogli nabrać podejrzeń i wybrać się na test.

Do objawów SIBO należą:

• wzdęcia (czytaj także: Wzdęcia i 9 sposobów na pozbycie się ich);
• uczucie pełności;
• biegunki;
• bóle brzucha.

W cięższych przypadkach:

• obniżenie masy ciała;
• niedożywienie;
• niedobory: witaminy B12, anemia, witaminy D;
• hiperkalcemia — związana z niedoborem witaminy D [2,4].

IBS: Jakie są objawy i jak go leczyć?

Przerost flory bakteryjnej – jakie ma przyczyny?

SIBO powstaje kiedy bakterie mają korzystne warunki do namnażania w jelicie cienkim. Najczęściej dzieje się to po zabiegach gastrologicznych, gdy dochodzi do naruszenia naturalnej budowy jelit. Istnieją również zaburzenia przewodu pokarmowego, które często sprzyjają powstawaniu rozrostu bakterii. Dotyczy to przede wszystkim IBS i popromiennego zapalenia jelita cienkiego.

Na dodatek istnieją leki sprzyjające powstawaniu SIBO:

• opioidy: kodeina (Antidol), morfina, tramadol (Tramal) — poprzez łączenie się z receptorami opioidowymi w przewodzie pokarmowym powodują zwolnienie perystaltyki jelit;
• inhibitory pompy protonowej IPP: omeprazol (Bioprazol, Helicid), pantoprazol (Contix , Controloc) — poprzez hamowanie wydzielania kwasu w żołądku, powodują zmianę pH, która służy przetrwaniu bakterii w przewodzie pokarmowym.

Choroby, których przebieg wpływa na układ trawienny mogą wpływać na rozwój SIBO. Do takich chorób zaliczamy cukrzycę, przewlekłe zapalenie trzustki, marskość wątroby czy mukowiscydozę [1-3].

Jak rozpoznać SIBO?

Ze względu na niespecyficzne objawy, aby zdiagnozować SIBO, potrzebne jest wykonanie testu. Wykonuje się dwa typu testów:

Testy oddechowe

Ich największą zaletą jest nie inwazyjność. Mają za zadanie wykrycie wodoru i metanu w wydychanym powietrzu. Źródłem tych gazów w wydychanym powietrzu mogą być drobnoustroje, które przeprowadzają fermentację węglowodanów. Produkty fermentacji z krwi wydalamy przez układ oddechowy.

Do testu używa się 75 g glukozy lub 10 g laktozy rozpuszczonej w 250 ml wody. Wzrost stężenia wodoru w wydychanym powietrzu o przynajmniej 20 ppm w ciągu 90 min od wypicia mieszanki jest traktowany jako pozytywny w kierunku SIBO.

Wzdęcia i 9 sposobów na pozbycie się ich

Przed testem musimy pamiętać o paru zasadach:

• nie wolno zażywać antybiotyków przez 4 tygodnie przed badaniem,
• nie wolno zażywać leków przeczyszczających przez tydzień przed badaniem,
• należy zachować post 8-12 h przed testem,
• dzień wcześniej nie zaleca się spożywania posiłków bogatych w cukry fermentujące [1,2].

Testy mikrobiologiczne próbki pobranej bezpośrednio z jelita cienkiego 

Jest to najdokładniejsza metoda diagnozowania SIBO. Jednak nie jest często wybierana przez specjalistów ze względu na inwazyjność i koszty badania.

Próbka jest pobierana podczas gastroskopii, a następnie w laboratorium sprawdzana na obecność bakterii ilościowo.

Przygotowanie do badania pokrywa się z zasadami do testu oddechowego [1,2].

SIBO – jak leczyć?

Najważniejsze w doborze leczenia jest określenie przyczyny powstania SIBO. W celu całkowitego wyeliminowania choroby konieczne jest usunięcie powodu wystąpienia zaburzeń.

Podstawą leczenia jest antybiotykoterapia.

Celem tego kroku jest zmniejszenie liczebności bakterii w jelicie cienkim, nie ich całkowite wyeliminowanie.

Antybiotyki stosowane w leczeniu SIBO:

• Sulfametoksazol+trimetoprim (Bactrim, Biseptol);
• Rifaksymina (Xifaxan);
• Amoksycylina z kwasem klawulanowym (Augmentin, Amoksiklav).

Często możemy się spotkać z zaleceniem lekarza, aby po przebytej antybiotykoterapii rozpocząć drugą kurację innym antybiotykiem. Jest to celowe w celu zapobiegania nawrotom choroby [2-4].

https://leki.pl/poradnik/jakie-sa-przyczyny-i-jak-leczyc-zatrucie-pokarmowe/

SIBO – leki bez recepty i zalecenia dietetyczne

Leczenie SIBO opiera się głównie na antybiotykoterapii. Antybiotyki są lekami wydawanymi wyłącznie na receptę i nie mają swoich odpowiedników bez recepty.

W profilaktyce i leczeniu SIBO zaleca się unikanie cukrów fermentujących, czyli stosowanie diety low-FODMAP. Cukry są najlepszą pożywką dla bakterii. W związku z tym unikanie ich spożywania w chorobie związanej z nadmiarem bakterii jest oczywiste.

Warto zwrócić uwagę, aby nie stosować w okresie leczenia prebiotyków. Stanowią one pożywkę dla bakterii, w związku z tym przyjmowanie ich w walce z SIBO jest bezcelowe i może pogorszyć stan chorego [1-4].