Zwyrodnienie stawów

Zwyrodnienie stawów to schorzenie, w którym dochodzi do niszczenia chrząstki stawowej oraz do procesu zapalnego wokół stawu. Najczęściej dotyka kolan, kręgosłupa, bioder lub palców. Choroba prowadzi do pogorszenia sprawności, przyczyniając się do obniżenia jakości życia. Ze względu na przyczynę zwyrodnienie stawów dzielimy na pierwotne (o nieznanej przyczynie) i wtórne (wywołane przez konkretny czynnik, np. uraz).

Przyczynami zwyrodnienia stawów są: brak ruchu, nieprawidłowa dieta, wady postawy, zaburzenia hormonalne (nadczynność przytarczyc), uraz, reumatoidalne zapalenie stawów, skłonności genetyczne, nadwaga, niektóre formy aktywności fizycznej, płeć żeńska i inne. Zwyrodnienie stawów częściej dotyka osoby w podeszłym wieku.

Głównym objawem zwyrodnienia stawów jest ból, który zazwyczaj pojawia się przy ruchach stawu. Innymi charakterystycznymi symptomami są: sztywność (głównie po obudzeniu się), trzeszczenia stawów przy wykonywanych ruchach, ograniczenie zakresu ruchu oraz zniekształcenia w obrębie stawów. Pierwsze oznaki choroby występują zazwyczaj między 40.-60. rokiem życia.

Badaniem podstawowym w diagnostyce zwyrodnienia stawów jest zdjęcie rentgenowskie. W przypadku choroby mogą być widoczne torbiele zwyrodnieniowe, zagęszczenie kości położonej bezpośrednio pod chrząstką lub wyrośla szpary stawowej. Innymi badaniami, które mogą być przydatne w rozpoznaniu są: tomografia komputerowa lub USG stawów.

Farmakoterapia zwyrodnienia stawów polega na leczeniu objawowym, które pomaga zwalczyć ból. Stosowane są niesteroidowe leki przeciwzapalne, glikokortykosteroidy lub opioidy. Ważna jest również rehabilitacja oraz odpowiednia aktywność fizyczna. W niektórych przypadkach w zaawansowanym zwyrodnieniu stawów rozważane jest leczenie chirurgiczne.

Profilaktyka polega na: dbaniu o prawidłową kondycję fizyczną, utrzymaniu prawidłowej masy ciała, oszczędzaniu stawów (klęczenie, noszenie ciężkich przedmiotów), noszeniu wygodnych butów oraz unikaniu czynności wywołujących ból stawów.