Ziarniniak pachwinowy

Ziarniniak pachwinowy (Donowanoza) jest infekcją przenoszoną drogą płciową. Choroba jest wywołana przez Gram-ujemne bakterie z rodziny Enterobacteriaceae – Klebsiella granulomatis. Obszary najczęściej dotknięte chorobą to prącie (korona, żołądź i napletek), srom (wargi sromowe mniejsze i wargi sromowe czwarte) oraz odbyt (częściej u mężczyzn).

Ziarniniak pachwinowy to choroba występująca endemicznie na obszarach tropikalnych (głównie w Afryce, Indiach oraz Ameryce Środkowej). Może przenosić się przez używanie wspólnych ręczników lub bielizny, a zakażeniu sprzyja brak higieny oraz przygodne kontakty seksualne.

Początkowe objawy zakażenia ziarniniakiem pachwinowym mogą przebiegać w sposób utajony i przez dłuższy czas być niezauważone przez chorego. W miejscu wniknięcia bakterii pojawia się niebolesna grudka lub pęcherzyk niewielkich rozmiarów, który stopniowo powiększa się, przekształcając się w małe owrzodzenie w okolicach narządów płciowych.

Zmiany skórne w ziarniniaku pachwinowym następują powoli, tworząc rozległe owrzodzenia oraz grudki, które niszczą i deformują otaczające tkanki. Mogą nawet prowadzić do zwężenia cewki moczowej lub odbytu. Czasem przerastają ziarniną (młodą tkanką świadczącą o intensywnych procesach odbudowujących, łatwo krwawiącą) – jest to tak zwana postać wrzodziejąca. Natomiast w postaci brodawkowatej tworzą się formy brodawkowate.

Diagnozowanie ziarniniaka pachwinowego polega na przeprowadzeniu badania fizykalnego, a także wykonaniu odpowiednich badań laboratoryjnych. Wyniki badań mikrobiologicznych pozwalają potwierdzić obecność gram-ujemnych bakterii Klebsiella granulomatis z rodziny Enterobacteriaceae w rozmazach tkankowych. Pomocny okazuje się również materiał biopsyjny.

Leczenie ziarniniaka pachwinowego jest dość skomplikowane, ze względu na przewlekły charakter choroby. Najczęściej stosowaną metodą leczenia tej choroby wenerycznej jest stosowanie antybiotyków np. streptomycyny, tetracykliny, chloramfenikolu lub trimetoprimu i sulfametaksazolu. Okres podawania środków farmaceutycznych wynosi zwykle od czternastu do dwudziestu jeden dni. Dodatkowo, pacjentom przepisuje się leki stosowane zewnętrznie.

Osoby, które chcą uniknąć zakażenia ziarniniakiem pachwinowym powinny stosować odpowiednie zabezpieczenie w trakcie kontaktów seksualnych. Stosowanie prezerwatyw jest jedną z najprostszych i zarazem najskuteczniejszych form ochrony przed wszelkimi chorobami wenerycznymi.

Profilaktyka tej choroby powinna polegać przede wszystkim na unikaniu przypadkowych kontaktów seksualnych. Lekarze zalecają również korzystanie z własnych ręczników, bielizny, a także przedmiotów codziennego użytku.