Wrzód miękki

Wrzód miękki, nazywany inaczej wrzodem wenerycznym, jest wywoływany przez bakterię Haemophilus ducreyi. Choroba ta występuje najczęściej w krajach rozwijających się i częściej dotyczy mężczyzn, niż kobiet. Na początku objawia się występowaniem grudki, która z czasem ulega rozpadowi z wytworzeniem owrzodzenia. Zmiana jest bolesna w dotyku, a same owrzodzenia mogą być liczne. U mężczyzn wykwity umiejscowione są najczęściej na napletku, rzadziej na żołędzi, na skórze prącia lub moszny.

Do zakażenia dochodzi w trakcie stosunku z osobą wcześniej zakażoną. Pałeczki H. ducreyi wnikają do organizmu poprzez mikrourazy skóry i błon śluzowych narządów płciowych.

Do głównych czynników ryzyka należą:
– stosunki bez prezerwatywy;
– stosunek przygodny;
– stosunki z wieloma partnerami;
– brak należytej higieny okolic narządów płciowych;
– niski status socjoekonomiczny.

Objawy wrzodu miękkiego mogą być miejscowe i ogólne. Choroba rozwija się bezobjawowo w ciągu jednego do dwóch tygodni.

Na skórze w rejonie wniknięcia bakterii tworzą się: grudki, krostki oraz pęcherze. Zmiany te w krótkim czasie (2-3 dni) przekształcają się w owrzodzenie, które jest płytkie, owalnego kształtu, ma dosyć odgraniczone, nieregularne brzegi. Brzegi owrzodzenia mogą być otoczone czerwonawą obwódką. Wrzody te są dosyć bolesne.

Chorzy mogą skarżyć się ponadto na dolegliwości podczas oddawania moczu, ból podczas stosunku płciowego, podniesienie temperatury ciała, ogólne osłabienie, natomiast kobiety mogą zauważyć sączącą się z pochwy wydzielinę (upławy).

Obiektywne metody diagnostyczne potwierdzające zakażenie, w tym klasyczna hodowla bakteryjna na specjalnych pożywkach jest kosztowna i mało dostępna. Alternatywną i szybszą metodę może stanowić izolacja materiału genetycznego patogenu za pomocą łańcuchowej reakcji polimerazy, czyli PCR.

Leczenie wrzodu miękkiego opiera się na podawaniu antybiotyków. Są to zazwyczaj: azytromycyna, ceftriakson, ciprofloksacyna, spektinomycyna lub erytromycyna w odpowiednich dawkach.

W przypadku wczesnego wykrycia oraz prawidłowego leczenia wrzód miękki jest całkowicie wyleczalny. Leczenie może przedłużać się w przypadku, gdy pacjent zgłosił się do lekarza w późnym stadium choroby lub gdy występują u niego zaburzenia prawidłowej funkcji układu odpornościowego (np. współwystępujące zakażenie wirusem HIV).

Z uwagi na to, iż wrzód miękki jest choroba przenoszoną drogą płciową, jedynym w 100% skutecznym sposobem zapobiegania jest abstynencja seksualna. Należy unikać tzw. przypadkowych, przygodnych kontaktów seksualnych, unikać współżycia płciowego z wieloma partnerami, podczas stosunku używać prezerwatywy.