Rzeżączka

Rzeżączka to ostra infekcja bakteryjna przenoszona drogą płciową. Choroba wywoływana jest przez bakterię Neisseria gonorrhea. Okres wylęgania się i zakaźności trwa od kilku dni do dwóch tygodni. Kobiety mają większe ryzyko zakażenia niż mężczyźni.

Choroba wywoływana jest przez bakterię Neisseria gonorrhea. Przenoszona jest przez stosunek pochwowy, oralny lub analny. Rzeżączka może przechodzić z matki na dziecko w czasie ciąży. Do zakażenia może również dojść w wyniku używania przedmiotów użytku osobistego, np. ręcznik lub gąbka co osoba zarażona.

Osoby zakażone mogą nie mieć żadnych objawów. Objawy u mężczyzn to uczucie pieczenia podczas oddawania moczu, wydzielina z penisa i bolesny obrzęk jąder. Objawy u kobiet obejmują bolesne oddawanie moczu, upławy i krwawienie z pochwy między miesiączkami. Nieleczona infekcja może prowadzić do choroby zapalnej miednicy.

Diagnostyka rzeżączki opiera się na przeprowadzeniu wywiadu z pacjentem oraz wykonaniu właściwych testów diagnostycznych. Materiałem badawczym jest wydzielina z cewki moczowej, szyjki macicy, odbytnicy lub gardła (w zależności od lokalizacji choroby). Badanie polega na stwierdzeniu dwoinek rzeżączki w bezpośrednim rozmazie z materiału pobranego od pacjenta.

Rzeżączkę można wyleczyć antybiotykami. Lekarz ustala rodzaj antybiotyku, częstość stosowania oraz długość terapii. Po zakończonej kuracji należy wykonać test potwierdzający wyleczenie. Należy powstrzymać się od kontaktów seksualnych podczas leczenia oraz zwykle przez 14 dni po zakończeniu przez nich i ich partnerów leczenia i ustąpieniu objawów.

W zapobieganiu zachorowania na rzeżączkę zaleca się unikać kontaktów seksualnych z przygodnymi partnerami, a także z osobą chorą lub w trakcie leczenia. Prawidłowe stosowanie prezerwatyw lateksowych znacznie zmniejsza, ale nie eliminuje, ryzyko zakażenia lub rozprzestrzenienia rzeżączki. Dodatkowo nie powinno się używać przedmiotów higieny osobistej kogoś obcego, takich jak: ręcznik, gąbka lub strój kąpielowy.