Przewlekły zespół zapalenia nerek

Przewlekły zespół zapalenia nerek jest zaburzeniem nerek, które powoduje, że organizm wydala zbyt dużo białka w moczu. Jest on zwykle spowodowany uszkodzeniem skupisk małych naczyń krwionośnych w nerkach, które filtrują odpady i nadmiar wody z krwi. Stan ten powoduje obrzęki oraz zwiększa ryzyko wystąpienia innych problemów zdrowotnych.

Czynniki wywołujące przewlekłe zapalenie nerek to:
– infekcja,
– zakażenie dróg moczowych,
– choroba autoimmunologiczna,
– cukrzyca,
– toczeń układowy,
– choroby naczyń.
Osoby szczególnie narażone na zapalenie nerek to te, które wyleczyły się z zakażenia paciorkowcem i te, które zażywają niesteroidowe leki przeciwzapalne. Czasami nie da się określić przyczyny wywołującej stan chorobowy. Wówczas mówi się o niezidentyfikowanym czynniku genetycznym.

Zapalenie nerki może powodować różne objawy, w zależności od przyczyny wywołującej chorobę i struktur objętych stanem zapalnym.

Objawy zapalenia nerek:
– nieprawidłowości zauważalne w moczu – pienienie się moczu spowodowane obecnością białka, nieprawidłowa barwa spowodowana obecnością erytrocytów;
– ból w okolicy lędźwiowej kręgosłupa;
– obrzęki pochodzenia nerkowego, w okolicach kostek czy dotyczące twarzy;
– zmniejszenie ilości wydalanego moczu;
– bóle głowy;
– nudności i wymioty;
– podwyższone ciśnienie tętnicze krwi.

Stan zapalny nerek i wywołująca go przyczyna rozpoznawany jest na podstawie zebrania dokładnego wywiadu z pacjentem, przeprowadzenia badania fizykalnego oraz badań dodatkowych.

Diagnostykę chorób nerek powinien rozpocząć wywiad lekarski, który ma na celu ustalenie, jakie niepokojące objawy występują u pacjenta oraz od jakiego czasu trwają. W trakcie zbierania wywiadu lekarz zadaje pytania dotyczące chorób współistniejących u pacjenta, przyjmowanych przez niego leków i stylu życia, jaki prowadzi. Badanie fizykalne ma na celu stwierdzenie obecności obrzęków, bolesności w okolicy lędźwiowej kręgosłupa, podwyższonego ciśnienia krwi czy innych nieprawidłowości związanych z zaburzeniami w funkcjonowaniu nerek.

W zależności od etiologii choroby, lekarz dobiera odpowiednie antybiotyki, czasami także leki przeciwbólowe oraz zaleca odpowiednie nawodnienie chorego. W bardziej skomplikowanych przypadkach, kiedy doszło do powikłań lub gdy istnieje przeszkoda w odpływie moczu, konieczna może się okazać interwencja urologa. Kłębuszkowe zapalenia nerek wiążą się z dużo większym ryzykiem powikłań i dlatego powinny być leczone przez doświadczonego nefrologa.

Nadrzędnym celem terapii jest zachowanie funkcji nerek, dlatego w trakcie leczenia należy pamiętać o optymalnej kontroli chorób współistniejących oraz wyciszaniu nadmiernych i nieprawidłowych reakcji immunologicznych organizmu. W szczególnie poważnych przypadkach, kiedy nie udaje się zachować funkcji nerek, konieczna może okazać się transplantacja nerki lub stała dializoterapia.

Profilaktykę chorób nerek należy rozpocząć od wdrożenia odpowiedniej diety. Białko to element najbardziej niepożądany w końcowym bilansie przemiany materii substancji toksycznych, dlatego należy ograniczyć go do minimum. Należy wyeliminować również sól kuchenną, tak, aby zmniejszyć retencję. Niepożądanym elementem diety jest również potas. Niebywale ważnym działaniem profilaktycznym jest pokrywanie zapotrzebowania energetycznego węglowodanami (głównie cukrem) i łatwo strawnymi tłuszczami.