Plamica alergiczna

Plamica alergiczna (choroba Henocha-Schönleina) jest schorzeniem, które powoduje, że małe naczynia krwionośne w skórze, stawach, jelitach i nerkach ulegają zapaleniu i krwawią. Przyczyną tego jest atak leukocytów, które uszkadzają naczynia krwionośne.

Plamica alergiczna spowodowana jest skazą naczyniową. Czynnikiem wyzwalającym pojawienie się plamicy alergicznej jest infekcja górnych dróg oddechowych, ospa wietrzna, angina, odra, zapalenie wątroby, niektóre leki, żywność, ukąszenia owadów i ekspozycja na zimną pogodę.

Najbardziej charakterystyczną cechą tej formy zapalenia naczyń jest purpurowa wysypka, zwykle na podudziach i pośladkach.
Cztery główne cechy charakterystyczne plamicy alergicznej obejmują:
– wysypkę- na pośladkach, nogach i stopach pojawiają się czerwonawo-purpurowe plamy, które wyglądają jak siniaki;
– spuchnięte, bolące stawy (zapalenie stawów) – głównie w kolanach i kostkach;
– objawy ze strony przewodu pokarmowego- bóle brzucha, nudności, wymioty i krwawe stolce;
– zajęcie nerek- obecność białka lub krwi w moczu.

Rozpoznanie plamicy alergicznej polega na badaniu krwi, moczu i kału. W morfologii można stwierdzić podwyższone stężenie IgA, ale parametry stanu zapalnego (CRP, OB) mogą pozostać w normie. W próbce moczu lub kału sprawdza się, czy występuje krew. W niektórych przypadkach może być konieczne wykonanie biopsji nerek.

Farmakoterapia plamicy alergicznej polega zazwyczaj na leczeniu objawowym. Podaje się zazwyczaj pacjentowi leki uszczelniające naczynia krwionośne, glikokortykosteroidy, niesteroidowe leki przeciwzapalne oraz leki przeciwhistaminowe. W przypadku, gdy choroba zaatakuje nerki, należy wdrożyć leczenie immunosupresyjne.

Nie istnieje konkretna przyczyna zachorowywania na plamicę alergiczną, dlatego nie można zapobiec tej chorobie. Choroba rozwija się zwykle po przebytej infekcji, z tego względu warto starać się ich unikać.