Oparzenie chemiczne I stopnia

Oparzenie chemiczne I stopnia to obrażenie skóry, oczu, jamy ustnej lub narządów wewnętrznych spowodowane kontaktem z substancją żrącą. To najczęściej niewielkie oparzenia dotyczące tylko powierzchni naskórka. Większość substancji chemicznych, które powodują oparzenia, to silne kwasy lub zasady. Oparzenia chemiczne często bywają poważniejsze niż oparzenia termiczne.

Do uszkodzenia skóry dochodzi najczęściej przez bezpośredni kontakt z silnie drażniącymi substancjami chemicznymi. Często do takich wypadków dochodzi w przemyśle farmaceutycznym, tekstylnym, chemicznym, gdzie pracownicy mają kontakt z takimi substancjami jak silne kwasy czy zasady. Wiele produktów gospodarstwa domowego może także powodować oparzenia chemiczne np. wybielacz, środki do czyszczenia muszli klozetowych czy środki czyszczące do metalu. Inne częste przyczyny oparzeń obejmują kwas akumulatorowy, środki do usuwania farb, pestycydy, chemikalia do basenów.

Oparzenia pierwszego stopnia (powierzchniowe) dotykają tylko zewnętrznej warstwy skóry, zwanej naskórkiem. Obszar w miejscu oparzenia jest zaczerwieniony, pojawia się niewielki obrzęk i bolesne pieczenie, ale zazwyczaj nie dochodzi do trwałych uszkodzeń.

Diagnoza polega na ocenie objawów oraz określeniu przyczyny oparzenia. W przypadku oparzeń chemicznych ocena rany może być trudna, gdyż proces uszkodzenia tkanek może się pogłębiać. Oparzenia chemiczne I stopnia wymagają konsultacji z lekarzem, który może zlecić dodatkowe badania lekarskie.

W przypadku wystąpienia oparzeń chemicznych zawsze niezbędne jest udzielenie pierwszej pomocy. Przede wszystkim ważne jest bezpieczeństwo jednakowo poszkodowanej osoby oraz osoby udzielającej pomocy. Pierwszym krokiem jest usunięcie czynnika drażniącego za pomocą bieżącej wody (wyjątkiem jest oparzenie tlenkiem wapnia) oraz ustalenie, jaka substancja była źródłem oparzenia. Należy założyć jałowy opatrunek i wezwać pomoc medyczną. Leczenie I stopnia oparzeń chemicznych może obejmować także leczenie przeciwbólowe, antybiotykoterapię, uzupełnienie płynów i elektrolitów, płukanie rany odpowiednimi środkami zobojętniającymi, założenie suchych opatrunków.

Aby zminimalizować ryzyko oparzeń chemicznych, należy dbać o przestrzeganie zasad BHP w miejscu pracy oraz chronić i edukować dzieci przed niebezpiecznymi środkami chemicznymi dostępnymi w domu. Zatem najlepszym sposobem na zapobieganie oparzeniom chemicznym jest wykazywanie się czujnością i zdrowym rozsądkiem.