Nowotwór złośliwy krtani

Nowotwór złośliwy krtani jest chorobą, w której komórki nowotworowe tworzą się w tkankach krtani. Głównymi czynnikami ryzyka zachorowania na ten rodzaj nowotworu jest używanie wyrobów tytoniowych i picie zbyt dużej ilości alkoholu.

Do głównych czynników ryzyka zachorowania na raka krtani należy palenie tytoniu, zwłaszcza połączone z nadużywaniem alkoholu. U osób palących co najmniej 40 lat ryzyko zachorowania na raka krtani jest około 40 razy większe niż w populacji osób niepalących. Ważnym czynnikiem ryzyka rozwoju raka płaskonabłonkowego krtani (oraz innych odcinków układu oddechowego) jest zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego (Human papilloma virus – HPV). Wirus ten odgrywa również istotną rolę w rozwoju raka odbytu i szyjki macicy.

Objawami nowotworu złośliwego krtani mogą być: zmiana brzmienia głosu, chrypka, trudności w połykaniu, uczucie przeszkody w obrębie krtani, uporczywy ból gardła, ból ucha, wyczuwalne zgrubienie w obrębie szyi, kaszel, problemy z oddychaniem, niewytłumaczalne zmniejszenie masy ciała.

W początkowym okresie rozwoju rak krtani może nie dawać wyraźnych objawów. Dlatego u znaczącego odsetka chorych rozpoznanie następuje późno, co pociąga za sobą konieczność znacznie bardziej agresywnego leczenia i mniejsze szanse na wyleczenie. Z tego powodu nie należy bagatelizować przedłużającej się chrypki lub zmiany barwy głosu – mogą to być wczesne objawy raka krtani.

W celu potwierdzenia rozpoznania lekarz musi pobrać fragment guza krtani do badania mikroskopowego. Do uwidocznienia wnętrza krtani służą specjalne narzędzia wziernikowe (tzw. direktoskopia lub fiberoskopie). W przypadku towarzyszących guzów na szyi (co zazwyczaj świadczy o obecności przerzutów w szyjnych węzłach chłonnych) można dodatkowo pobrać (za pomocą igły i strzykawki) materiał cytologiczny do badania. Jednak podstawę diagnostyki i rozpoznania powinna stanowić ocena mikroskopowa guza krtani.

Ważnym elementem diagnostyki i oceny zaawansowania nowotworu krtani są badania obrazowe. Współcześnie wykonuje się tomografię komputerową szyi, ultrasonografię szyjnych węzłów chłonnych, prześwietlenie klatki piersiowej (klasyczne zdjęcie Roentgena) lub tomografię komputerową klatki piersiowej. Inne badania są wykonywane w zależności od konkretnej sytuacji klinicznej.

Do głównych technik stosowanych w leczeniu raka krtani należą chirurgia, radioterapia i chemioterapia. Metoda leczenia zależy m.in. od lokalizacji guza (górne, środkowe lub dolne piętro krtani). Ogólnie skojarzenie chirurgii i radioterapii stosuje się na wczesnych etapach rozwoju choroby. Jeżeli nowotwór rozpoznany zostaje już w stadium bardziej zaawansowanym, leczenie opiera się na połączeniu chirurgii, napromieniania oraz chemioterapii.

W każdym przypadku leczenie raka krtani jest leczeniem wielospecjalistycznym, tzn. biorą w nim udział specjaliści wielu dziedzin medycyny. Celem takiego wielospecjalistycznego postępowania jest wybór możliwie najlepszej dla chorego drogi leczenia.

Istnieje szereg zachowań, które mogą pomóc w zmniejszeniu ryzyka zachorowania na nowotwór złośliwy krtani. Należą do nich: zaprzestanie używania tytoniu w jakiejkolwiek formie, ograniczenie lub zaprzestanie spożycia alkoholu, ograniczenie ekspozycji na drażniące czynniki chemiczne, takie jak nikiel, azbest i kwas siarkowy.