Niezstąpienie jąder

Niezstąpienie jąder (wnętrostwo) to jądra, które nie przemieściły się do właściwej pozycji w mosznie przed urodzeniem. Zazwyczaj problem dotyczy tylko jednego jądra, ale w około 10 procentach przypadków oba jądra są niedorozwinięte. Niezstąpienie jąder jest ogólnie rzadkie, ale powszechne wśród chłopców urodzonych przedwcześnie. W zdecydowanej większości przypadków cofnięte jądro samo przesuwa się do właściwej pozycji w ciągu kilku pierwszych miesięcy życia.

Do czynników zwiększających ryzyko wystąpienia niezstąpienia jąder u dziecka zaliczamy dodatni wywiad rodzinny, niską masę urodzeniową, palenie tytoniu w ciąży przez matkę, ciąże mnogie, narażenie na działanie estrogenów oraz nieprawidłowości w osi podwzgórze–przysadka–gonady. Przyczynami wnętrostwa mogą być także krótki powrózek nasienny, przepuklina pachwinowa oraz niskie ciśnienie wewnątrz jamy brzusznej.

Objawy niezstąpienia jąder w mosznie mogą obejmować brak jąder w mosznie, opóźniony rozwój płciowy i problemy z płodnością.

W diagnostyce niezstąpienia jąder nadal najważniejsze jest prawidłowe badanie kliniczne. Powinno ono przebiegać w spokojnej i miłej atmosferz. Pomocna bywa pozycja żabki badanego dziecka. Niekiedy badanie należy powtórzyć kilkakrotnie w pozycji leżącej i stojącej. Prawidłowa ocena położenia jądra ma podstawowe znaczenie w ustaleniu właściwego leczenia. Każdy noworodek powinien być badany w kierunku obecności jąder w mosznie. Jeśli jąder nie stwierdzono, konieczna jest kontrola w wieku 6 i 12 miesięcy.

Leczenie niezstąpienia jąder może być zachowawcze lub operacyjne. Na podstawie prowadzonych ostatnio badań wiadomo, że jedną z głównych przyczyn nieprawidłowego zstępowania jąder jest płodowa dysfunkcja hormonalna. Na tej podstawie rozpoczęto leczenie zachowawcze. Polega ono na podawaniu domięśniowym gonadotropiny łożyskowej hCG bądź donosowym – naturalnego hormonu podwzgórzowego – analogów gonadoliberyny – GnRH, bądź na skojarzonym stosowaniu tych hormonów.

Nie ma metody zapobiegania temu schorzeniu.