Niedokrwistość z niedoboru żelaza

Niedokrwistość z niedoboru żelaza (niedokrwistość niedobarwliwa, niedokrwistość syderopeniczna) to najbardziej powszechna anemia niedoborowa wynikająca z niedoboru tego pierwiastka.

Niedobór żelaza może być spowodowany chorobami jelit, zwiększonym zapotrzebowaniem (dojrzewanie, ciąża, laktacja), niedoborem w diecie- diety wegańskie i wegetariańskie, krwawienia, wcześniactwo lub upośledzeniem wchłaniania z przewodu pokarmowego (celiakia, zapalenie żołądka wywołane przez H. pylori).

Objawy choroby są takie jak we wszystkich anemiach. Występują: bladość, omdlenia, zawroty głowy, słabość, tachykardia. Objawy różnicujące to: pieczenie i zapalenie języka, zmienione kąciki ust, osłabienie jakości włosów i paznokci, zmieniony smak i apetyt oraz spaczone łaknienie (apetyt np. na kredę).

Podstawowym badaniem w celu zdiagnozowania niedokrwistości z niedoboru żelaza jest morfologia krwi. U chorych pacjentów można zaobserwować zmniejszoną liczbę czerwonych krwinek, obniżony poziom hemoglobiny oraz zmniejszoną wartość MCV (objętość krwinek czerwonych). Istotne jest również oznaczenie żelaza we krwi. W przypadku niedokrwistości z niedoboru żelaza obniżony jest poziom ferrytyny.

Leczenie niedokrwistości z niedoboru żelaza polega na podawaniu preparatów żelaza w postaci doustnej. Często są podawane w skojarzeniu z witaminą C w celu zwiększenia wchłaniania. Istotne jest również prowadzenie odpowiedniej diety bogatej w zielone warzywa, pokarmy pochodzenia zwierzęcego, pokarmy wieloziarniste oraz orzechy.

Profilaktyka wystąpienia niedokrwistości z niedoboru żelaza polega na stosowaniu odpowiedniej diety bogatej w zielone warzywa, pokarmy pochodzenia zwierzęcego, orzechy, pokarmy pełnoziarniste. Czasami w przypadku większego zapotrzebowania (dojrzewanie, wcześniactwo, kobiety ciężarne) można stosować preparaty żelaza w mniejszych dawkach, aby zapobiec anemii. Ważne jest, aby przed suplementacją zbadać poziom żelaza.