Niedobór witaminy C

Niedobór witaminy C (niedobór kwasu askorbinowego, szkorbut) to stan spowodowany dietetycznym niedoborem kwasu askorbinowego (witaminy C), charakteryzujący się złym samopoczuciem, sennością i osłabieniem. Dzienne zapotrzebowanie na witaminę C jest uzależnione przede wszystkim od wieku oraz płci. U osób dorosłych dzienne zapotrzebowanie na kwas askorbinowy to około 1 mg/kg masy ciała. W przypadku dzieci zaleca się wyższe dawki witaminy C — ok. 2 mg/kg masy ciała na dobę.

Najbardziej prawdopodobną przyczyną niedoboru witaminy C w organizmie jest nieodpowiednia dieta. Dieta bogata w produkty przetworzone, fast foody, żywność pasteryzowaną i zbyt małą ilość warzyw i owoców sprzyja występowaniu niedoborów witaminy C. Źle zbilansowana dieta to niejedyny powód występowania niedoborów.
Niektóre osoby mogą należeć do grup ryzyka niedoborów witaminy C. Mowa o:
– osobach niedożywionych ze względu na kraj pochodzenia – w krajach rozwijających się dostęp do świeżych owoców i warzyw jest utrudniony;
– osobach niedożywionych ze względu na uzależnienia, np. od alkoholu;
– osobach starszych o obniżonym apetycie i niechętnie pijących wodę;
– osobach z zaburzeniami odżywiania – bulimia, anoreksja;
– osobach z zaburzeniami wchłaniania – osoby cierpiące na choroby zapalne jelit;
– osobach przebywających na restrykcyjnych dietach;
– cukrzykach.

Dodatkowo na niedobry witaminy C mogą być narażone:
– osoby pozostające w ciągłym stresie;
– kobiety w ciąży;
– pacjenci, którzy stosują niektóre leki, np. aspirynę, barbiturany, sulfonamidy;
– mieszkańcy miast narażenia na działanie toksyn, smogu;
– kobiety, które stosują antykoncepcję hormonalną.

Głównym objawem niedoboru witaminy C jest słaba synteza kolagenu, co może się objawiać:
– zwiększonym narażeniem na wysięki, sińce i krwotoki;
szkorbutem;
– stanami zapalnymi dziąseł, które mogą prowadzić do utraty zębów;
– spowolnionym gojeniem się ran;
– zakażeniami, które mogą prowadzić do sepsy.

Niedobory witaminy C dodatkowo mogą prowadzić do:
– obniżenia nastroju, ospałości, apatii, a nawet stanów depresyjnych;
– osteoporozy – ze względu na zmniejszenie wchłaniania wapnia;
– anemii – ze względu na zmniejszenie wchłaniania żelaza;
– nadczynności tarczycy;
– infekcji, spadku odporności.

Stwierdzenie niedoboru witaminy C opiera się na pobraniu krwi z żyły łokciowej. Przesłankami do tego badania mogą być: bóle stawów i kości, bóle mięśni, pojawiające się znikąd siniaki, opuchnięte i krwawiące dziąsła, obniżona odporność.

Leczenie niedoboru witaminy C polega na suplementacji tej witaminy poprzez spożywanie pokarmów bogatych w witaminę C, takich jak: owoce cytrusowe, kiwi, papryka czy jagody.

Odpowiednią podaż witaminy C gwarantuje stosowanie zbilansowanej diety, bogatej w owoce i warzywa. Z racji tego, że nasz organizm nie jest w stanie syntetyzować kwasu askorbinowego, musimy dostarczać go w diecie.