Niedobór witaminy B1

Niedobór witaminy B1 charakteryzuje się wieloma objawami, ponieważ tiamina pełni wiele różnych funkcji. Niedobór tej witaminy może wynikać z niedostatecznej podaży z pożywieniem lub okresem zwiększonego zapotrzebowania.

Najczęstsze przyczyny niedoboru witaminy B1 to: niedostateczna podaż w diecie, upośledzenie wchłaniania, zaburzenia odżywiania (np. jadłowstręt psychiczny), zwiększone zapotrzebowanie na tiaminę (kobiety w ciąży, pacjenci z nadczynnością tarczycy), nadużywanie alkoholu, choroby przewlekłe (np. cukrzyca, nowotworowe), starszy wiek.

Objawy niedoboru witaminy B1 zwykle są niespecyficzne i obejmują: utratę apetytu, zmęczenie i osłabienie, zmiany nastroju, zaburzenia pamięci, mrowienie kończyn, obrzęki kończyn, zaburzenia wzroku, nudności i wymioty, dezorientację, problemy z koncentracją, majaczenie. Niedobór tiaminy może prowadzić do wystąpienia choroby beri-beri.

Rozpoznanie opiera się na podstawie wywiadu lekarskiego z pacjentem, badaniach fizykalnych oraz laboratoryjnym oznaczeniu poziomu witaminy B1 w pobranej próbce krwi.

Leczenie niedoborów tiaminy polega na uzupełnieniu tej witaminy przez zmianę diety lub przyjmowanie suplementów diety w postaci zastrzyków, lub doustnie. Warto sięgać po preparaty, które są dostępne w połączeniu ze składnikami zwiększającymi przyswajalność tej witaminy.

Aby zapobiegać niedoborom witaminy B1, należy dbać o zdrowy styl życia i badania profilaktyczne. Spożywanie diety bogatej w pokarmy zawierające tiaminę może pomóc w utrzymaniu odpowiednich zapasów witaminy B1 w organizmie. Bogate źródła witaminy B1 to: soczewica czerwona, nasiona słonecznika, wieprzowina — schab, kasza gryczana i jaglana, otręby pszenne.