Neurastenia

Neurastenia charakteryzuje się uporczywym i niepokojącym uczuciem zwiększonego zmęczenia po wysiłku umysłowym lub uporczywym i niepokojącym uczuciem osłabienia i wyczerpania po minimalnym wysiłku. Jest w dużym stopniu odpowiednikiem zespołu przewlekłego zmęczenia.

Neurastenia wywołana jest przez zaburzenia w syntezie neuroprzekaźników w układzie nerwowym oraz zaburzeniami gospodarki hormonalnej. Czynnikami, które przyczyniają się do wystąpienia tego schorzenia to między innymi: ekspozycja na przewlekły stres, niepowodzenia życiowe, przeciążenie obowiązkami.

Ze względu na występujące objawy, neurastenię można podzielić na trzy grupy: hiposteniczną, hipersteniczną oraz asteniczną. Neurastenia hiposteniczna objawia się głównie u pacjentów zmęczeniem, niepokojem oraz obniżeniem nastroju. W neurastenii hiperstenicznej dominują wybuchy złości i rozdrażnienie, natomiast w neurastenii astenicznej można zaobserwować szybkie męczenie po krótkich czynnościach.

Diagnoza neurastenii opiera się na dokładnym wywiadzie z pacjentem. W rozpoznaniu bardzo ważne jest jej rozróżnienie od innych chorób, które mogą mieć podobne objawy. Zaleca się wykonanie badania moczu, morfologii oraz konsultację z takim specjalistami jak: kardiolog, endokrynolog czy gastrolog w celu wykluczenia niektórych chorób, takich jak: anemia.

Leczenie neurastenii polega na przeprowadzeniu długotrwałej psychoterapii. Istotna w niej jest współpraca pacjenta z psychoterapeutą. Czasami konieczne jest wdrożenie dodatkowo leków przeciwdepresyjnych (SSRI). Pomocne mogą okazać się niektóre techniki relaksacyjne.

Do wystąpienia neurastenii przyczynia się głównie stres. Aby jej zapobiec, należy unikać stresowych sytuacji, znaleźć czas na codzienny odpoczynek, wysypiać się, zdrowo się odżywiać i nie brać na siebie nadmiaru obowiązków. Warto czasami zmienić otoczenie, stosować techniki relaksacyjne oraz uprawiać sport.