Nerwica natręctw

Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (nerwica natręctw) to częste, przewlekłe i długotrwałe zaburzenie, w którym osoba ma niekontrolowane, powracające myśli (obsesje) i zachowania (kompulsje) i odczuwa potrzebę powtarzania w kółko. U osób cierpiących na tę chorobę mogą występować objawy obsesji, kompulsji lub obydwu. Objawy te mogą zakłócać wszystkie aspekty życia, takie jak praca, szkoła i relacje osobiste.

Nie ustalono dokładnych przyczyn występowania nerwicy natręctw. Związana jest ze sferą psychologiczną, zaburzeniem funkcjonowania niektórych struktur mózgu oraz przekaźnictwem neuroprzekaźników. Prawdopodobnie może być spowodowana: niedoborem serotoniny, traumą po stracie bliskiej osoby lub przykrych doświadczeniach, natłokiem obowiązków, poczuciem niedowartościowania, presją z otoczenia, strachem przed zbliżającym się wydarzeniem.

Do częstych objawów obsesji należą: strach przed zarazkami lub skażeniem, niechciane, zakazane lub objęte tabu myśli dotyczące np. religii, agresywne myśli wobec innych lub siebie, posiadanie rzeczy symetrycznych lub w idealnym porządku.

Kompulsje to powtarzające się zachowania, które osoba cierpiąca na nerwicę natręctw odczuwa w odpowiedzi na obsesyjne myśli. Do najczęstszych kompulsji należą: nadmierne sprzątanie lub mycie rąk, porządkowanie i układanie rzeczy w określony, precyzyjny sposób, wielokrotne sprawdzanie rzeczy, na przykład czy drzwi są zamknięte.

Diagnozę nerwicy natręctw stawia zazwyczaj psycholog lub psychiatra na podstawie występujących objawów (zachowań pacjenta) i wywiadu. Aby potwierdzić właściwe rozpoznanie, muszą być spełnione kryteria: występowanie obsesji (myśli natrętnych), kompulsji (natrętnych czynności), które pochłaniają czas i utrudniają funkcjonowanie w sferze społecznej, oraz gdy zaburzenia nie da się wyjaśnić inną chorobą.

Leczenie nerwicy natręctw polega zazwyczaj na prowadzeniu odpowiedniej terapii poznawczo- behawioralnej lub terapii psychodynamicznej. Ważne jest, aby uczyć pacjenta powstrzymywania się od wykonywania przymusowych czynności. Dodatkowo może być konieczne wprowadzenie leczenia farmakologicznego. Wdrożenie leków powinno iść w parze z terapią, gdyż samodzielnie łagodzą tylko objawy.

W profilaktyce wystąpienia nerwicy natręctw ważne jest, aby dbać o swój stan psychologiczny. Starać się możliwie redukować stres i polepszyć swoją samoocenę. Istotne jest, żeby w przypadku zauważenia objawów u innej osoby zainteresować się tym i namówić na terapię. Nieleczona nerwica natręctw może prowadzić do poważnych skutków.