Kostniakomięsak

Kostniakomięsak (mięśniak kościopochodny, osteosarcoma) jest rzadkim nowotworem złośliwym, atakującym głównie kości długie. Najczęściej nowotwór rozwija się w kościach: udowej, piszczelowej, ramiennej. Początkowymi objawami tego nowotworu są bóle występujące w trakcie aktywności fizycznej, które następnie narastają i występują również w spoczynku. Choroba występuje głównie u nastolatków i młodych dorosłych, ale może pojawić się w każdym wieku.

Przyczyny rozwoju tego nowotworu nie są do końca poznane. Prawdopodobnie jest on związany z predyspozycją genetyczną i wpływem czynników środowiskowych. Do czynników wyzwalających, które zwiększają szanse na zachorowanie, zalicza się wcześniejsze leczenie radioterapią, inne choroby kości (choroba Pageta, dysplazja włóknista), choroby dziedziczne lub genetyczne (zespół Blooma, zespół Li-Fraumeni, zespół Rothmunda-Thomsona i zespół Wernera).

Objawy kostanikomięsaka obejmują głównie: obrzęki w pobliżu kości, ból kości i stawów, urazy lub złamanie kości bez wyraźnej przyczyny, ograniczenie ruchomości, wyczuwalny guzek. Początkowo ból pojawia się w wyniku aktywności fizycznej, a z czasem nasila się i może wybudzać nawet ze snu. Rzadko mogą występować również objawy takie jak gorączka, spadek masy ciała lub objawy związane z przerzutami np. krwioplucie.

Diagnostyka opiera się głównie na badaniach fizykalnych i badaniach obrazowych (wykonuje się RTG — widoczny charakterystyczny trójkąt Codmana, tomografię komputerową, rezonans magnetyczny, pozytonową tomografię emisyjną). Wykonuje się także biopsję metodą otwartą lub gruboigłową w celu przeprowadzenia badań laboratoryjnych, aby określić stopień zaawansowania nowotworu.

Leczenie kostniakomięsaka zwykle opiera się na chemioterapii, leczeniu operacyjnym oraz czasami radioterapii. W zależności od postaci i stadium choroby, ogólnego stanu zdrowia pacjenta, lokalizacji zmian nowotworowych, a także występowania przerzutów lekarz wybiera odpowiednią opcję leczenia.

Niestety nie ma znanego sposobu ochrony przed rozwojem kostniakomięsaka. Wczesna diagnostyka zwiększa szanse na lepsze rokowanie pacjentów.