Jaskra

Jaskra to zaburzenie charakteryzujące się wzrostem ciśnienia w gałce ocznej spowodowanym utrudnieniem odpływu cieczy wodnistej. Nagromadzony płyn uciska siatkówkę i nerw wzrokowy. Siatkówka jest warstwą tkanki nerwowej wewnątrz oka, która wyczuwa światło i przesyła obrazy wzdłuż nerwu wzrokowego do mózgu. Jaskra może uszkodzić nerw wzrokowy i spowodować utratę wzroku lub ślepotę.

Dotychczas etiologia powstania jaskry pierwotnej nie jest do końca poznana i wyjaśniona. Istnieje kilka czynników zwiększających ryzyko jej rozwoju. Podstawową przyczyną jest nieprawidłowy kąt przesączania, odpowiedzialny za odpływ cieczy wodnistej z oka- powoduje to wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego, a w konsekwencji do powstania jaskry. Czynniki predysponujące to m.in. obciążenia genetyczne, stres, choroby oczu, zaburzenia krążenia, wiek.

Objawy jaskry są bardzo charakterystyczne- dochodzi do ograniczenia pola widzenia, łzawienia i przekrwienia oczu. Często występuje również nadwrażliwość na światło. Wzrok chorych ciężko funkcjonuje w ciemności. Na skutek wzrostu ciśnienia śródgałkowego pacjenci borykają się z napadowymi bólami głowy, którym często towarzyszyć może pocenie się oraz nudności i wymioty.

Diagnostyka jaskry prowadzona jest przez lekarzy okulistów. Podstawowe badanie wykonywane w tym kierunku to badanie dna oka, które ocenia stan nerwu wzrokowego. Obecnie do dyspozycji są metody badań obrazowych jaskry np. tomografia zmian jaskrowych. Dodatkowo bardzo ważna jest ocena parametrów takich jak kąt przesączania, ciśnienie wewnątrzgałkowe oraz pole widzenia.

Leczenie jaskry najczęściej rozpoczyna się od metod farmakologicznych. Stosowane leki mają na celu obniżyć ciśnienie śródgałkowe, a dodatkowo ułatwić odpływ cieczy wodnistej. W przypadku, gdy farmakoterapia okazuje się być nieskuteczna, można podjąć leczenie chirurgiczne lub laserowe.

Jedyną metodą, która może zapobiec rozwojowi jaskry, są badania profilaktyczne. Należy kontrolować stan oczu, szczególnie jeśli pacjent znajduje się w grupie zwiększonego ryzyka- w takim przypadku ważne jest badanie ciśnienia śródgałkowego, aby ewentualnie dość szybko zdiagnozować schorzenie oraz rozpocząć leczenie.