Infekcje bakteryjne dróg moczowych

Infekcje bakteryjne dróg moczowych to skutek wniknięcia i namnażania bakterii, najczęściej dotyczą pęcherza. Objawy to potrzeba częstego oddawania moczu, ból podczas mikcji, uczucie niecałkowitego opróżnienia pęcherza.

Przyczyną infekcji bakteryjnych dróg moczowych jest najczęściej (prawie w 90% przypadków) bakteria Escherichia coli (E. coli), nazywana potocznie pałeczką kałową, gdyż powszechnie występuje w jelicie grubym. Bakteria ta może przedostać się z odbytu do ujścia cewki moczowej, następnie do pęcherza, a w rzadszych przypadkach jeszcze wyżej, do jednej lub obu nerek. Jeżeli zakażenie jest spowodowane przez E. coli i nie ma innych czynników sprzyjających wystąpieniu zakażenia, to mówimy o niepowikłanym zakażeniu układu moczowego. Prawie zawsze dotyczy to kobiet w wieku rozrodczym.
Czynniki ryzyka infekcji bakteryjnych dróg moczowych obejmują niewłaściwą higienę intymną, problemy z układem moczowym, stosunki płciowe, obecność cewnika moczowego.

Typowe objawy infekcji bakteryjnych dróg moczowych to: częste oddawanie moczu, ból lub pieczenie podczas oddawania moczu, pobolewanie w dole brzucha.
Może wystąpić czerwone lub ciemnobrunatne zabarwienie moczu, spowodowane obecnością krwi (krwiomocz), co jest wynikiem zapalenia błony śluzowej pęcherza.

Na podstawie zgłaszanych dolegliwości oraz badania fizykalnego lekarz podejrzewa lub rozpoznaje zakażenie układu moczowego. Ból podczas wstrząsania okolicy nerki (poprzez lekkie uderzenie pięścią w dolną część pleców, tzw. objaw Goldflamma) może świadczyć o zakażeniu nerki. W każdym przypadku wykonuje się ogólne badanie moczu. Zwiększona liczba leukocytów w moczu potwierdza obecność zapalenia. W moczu może również występować krew (erytrocyty) oraz białko. Gdy lekarz podejrzewa obecność nieprawidłowości w układzie moczowym lub powikłań, może zlecić wykonanie badań obrazowych, jak:
-USG nerek i dróg moczowych
-urografia
-tomografia komputerowa

Ze względu na fakt, że to właśnie bakterie najczęściej odpowiadają za zakażenie dróg moczowych, leczenie polega na stosowaniu antybiotyków lub chemioterapeutyków.

Zapobieganie zakażeniom układu moczowego jest szczególnie ważne w przypadku tych kobiet, u których mają one charakter nawracający. Pomocne może być przestrzeganie pewnych zasad podczas życia codziennego, takich jak:
– picie odpowiednio dużej ilości płynów w ciągu doby (około 1,5 litra);
– po wystąpieniu potrzeby oddania moczu, nie należy tej czynności odwlekać;
– zawsze należy oddać mocz po stosunku płciowym;
– należy codziennie myć narządy płciowe oraz zawsze przed stosunkiem płciowym;
– należy podcierać się w kierunku od przodu do tyłu, co zapobiega przemieszczaniu bakterii z okolicy odbytu w okolicę ujścia cewki moczowej;
– picie soku z żurawin, który hamuje przyleganie bakterii do błony śluzowej dróg moczowych;
-lekarz może zalecić przyjmowanie preparatu zawierającego antygeny bakteryjne w celu zwiększenia odporności na zakażenie.