Drgawki

Drgawki (konwulsje) to niezależne od woli, krótkie, następujące bezpośrednio po sobie skurcze mięśni szkieletowych lub skurcze uogólnione. Występują one w wyniku nadpobudliwości mózgu lub rdzenia kręgowego. Istnieje wiele rodzajów napadów, które różnią się objawami i ciężkością. Wyróżnia się podział napadów drgawek na toniczne, kloniczne oraz toniczno-kloniczne.

Przyczyną drgawek jest nadpobudliwość mózgu lub rdzenia kręgowego, która najczęściej jest wywołana przez: udar mózgu, hipoglikemię, gorączkę, urazy głowy, niedotlenienie mózgu, zapalenie opon mózgowych, nowotwory mózgu, padaczkę, odstawienie alkoholu lub narkotyków, działanie jadów toksycznych, substancje pirogenne, stres lub inne choroby organiczne ośrodkowego układu nerwowego.

Objawy drgawek różnią się od rodzaju napadu. Ogólnie oznaki mogą obejmować: mimowolne skurcze mięśni, chwilową dezorientację, utratę przytomności lub świadomości, a po napadzie — senność, utrudniony kontakt.

W diagnostyce wykorzystywane są takie badania jak: dokładny wywiad lekarski, badania biochemiczne krwi, badanie neurologiczne, badanie okulistyczne, EEG oraz tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny. W diagnostyce bardzo istotne jest ustalenie przyczyny drgawek, co ma duży wpływ na wdrożenie odpowiedniego postępowania terapeutycznego.

Postępowanie terapeutyczne opiera się na doraźnym podaniu środka przeciwdrgawkowego. Dalsze leczenie zależy od zdiagnozowanej przyczyny występowania napadów. Celem terapii jest leczenie objawów, przyczyny oraz zahamowanie występowania napadów drgawkowych. Wyniki leczenia zależą nie tylko od regularnego przyjmowania leków, ale także od unikania czynników, które prowokują występowanie napadów.

Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia napadów drgawek, należy zachowywać aktywność umysłową i fizyczną. Dodatkowo warto unikać czynników wywołujących napady drgawek, nieregularnego trybu życia, alkoholu, infekcji oraz niedoborów snu.