Choroba Hodgkina

Choroba Hodgkina (chłoniak Hodgkina) jest rzadkim nowotworem, który rozwija się w układzie limfatycznym, który charakteryzuje się obecnością typu komórek zwanych komórkami Reeda-Sternberga. W chłoniaku Hodgkina limfocyty B zaczynają się mnożyć w nieprawidłowy sposób i gromadzić się w pewnych częściach układu limfatycznego, takich jak węzły chłonne.

Wystąpienie chłoniaka Hodgkina może być predysponowane genetycznie. Dodatkowo czynniki wpływające na zwiększone ryzyko zachorowania to np. promieniowanie jonizujące, znacznie obniżona odporność lub przebyte ciężkie zakażenia wirusowe. Choroba statystycznie częściej dotyka mężczyzn niż kobiety.

Najbardziej charakterystyczny objaw to znaczące powiększenie węzłów chłonnych, w różnych partiach ciała, co dodatkowo może dawać objawy ze strony innych narządów np. układu pokarmowego bądź oddechowego. Pacjent może czuć się osłabiony i przewlekle zmęczony, towarzyszy mu gorączka oraz w większości przypadków dochodzi do utraty masy ciała.

W przypadku zauważenia niepokojących objawów należy to niezwłocznie skonsultować z lekarzem. W przypadku podejrzenia choroby Hodgkina pacjent kierowany jest na szereg dodatkowych badań m.in. tomografię komputerową lub rezonans magnetyczny, kompleksowe badania krwi, oraz na biopsję w celu wykonania analizy histopatologicznej.

Leczenie ma charakter przeciwnowotworowy. Pacjent kierowany jest na chemioterapię oraz radioterapię. Skuteczne w niektórych przypadkach okazuje się także przeszczepienie szpiku kostnego. Bardzo ważne może być wsparcie psychologa lub psychoterapeuty. Chłoniak Hodgkina to dobrze rokujący nowotwór, jednak po pomyślnym zakończeniu leczenia należy stale i regularnie się kontrolować w celu profilaktyki nawrotów.

Niestety nie ma skutecznej metody zapobiegania wystąpienia choroby Hodgkina. Nie znamy dokładnej etiologii tego schorzenia, a dotychczas poznane czynniki, które potencjalnie zwiększają ryzyko zachorowania, są niemodyfikowalne.