Choroba Behceta

Choroba Behceta to rzadka, przewlekła choroba zapalna o nieznanej etiologii. Charakteryzuje się powstawaniem owrzodzeń w obrębie jamy ustnej i narządów płciowych oraz zapaleniem błony naczyniowej oka w wyniku zapalenia naczyń krwionośnych. Choroba dotyka głównie ludzi w wieku 20-30 lat.

Dotychczas przyczyny odpowiedzialne za rozwój choroby Behceta nie zostały całkowicie poznane i wyjaśnione. Głównym czynnikiem są nieprawidłowości w funkcjonowaniu układu immunologicznego, co wiąże się z nadmierną ilością wydzielanych mediatorów stanu zapalnego. W niektórych badaniach można znaleźć informację, że predyspozycje genetyczne również zwiększają ryzyko zachorowania.

Wszystkie objawy charakteryzujące to schorzenie są bezpośrednio spowodowane przez zapalenie naczyń krwionośnych. W wyniku tego powstają zakrzepy oraz dochodzi do rozwoju zakrzepicy żylnej. Początkowo pacjent ma do czynienia z nawracającym problemem aft i owrzodzeń jamy ustnej. Zmiany mogą występować także w przewodzie pokarmowym, sercu, płucach oraz oku- w tym przypadku zapalenie siatkówki może spowodować nawet zaburzenia i utratę wzroku.

Nie ma konkretnych metod opracowanych do diagnozy tego schorzenia. Pierwszym etapem jest przeprowadzenie dokładnego wywiadu z pacjentem oraz analiza jego obrazu klinicznego. Dla potwierdzenia diagnozy lekarz może wykonać test patergii- polega na użyciu igły w celu nakłucia skóry, w wyniku czego w przypadku choroby Behceta powstaje pęcherz oraz rumień. Z uwagi na fakt, że choroba ma charakter układowy, diagnozę musi potwierdzić kilku lekarzy specjalistów m.in. okulista i neurolog.

Leczenie choroby Behceta opiera się głównie na regulacji funkcji układu immunologicznego oraz redukcji stanu zapalnego- farmakoterapia stanowi głównie preparaty o działaniu przeciwzapalnym np. glikokortykosteroidy, ale bardzo często stosowane są także leki przeciwzakrzepowe, immunosupresyjne, a w niektórych przypadkach także biologiczne. Kolchicyna jest stosowana w przypadku zapalenia stawów lub przy zmianach śluzówkowo-skórnych.

Z uwagi na niecałkowicie wyjaśnioną etiologię choroby Behceta nie ma metod umożliwiających profilaktykę tej choroby. Odpowiednio szybka diagnoza oraz wprowadzone leczenie mogą zapobiec jej rozwojowi oraz nasileniu objawów.