Celiakia

Celiakia to choroba układu pokarmowego, która jest spowodowana reakcją immunologiczną na białko zwane glutenem. Gluten znajduje się w pszenicy, życie, jęczmieniu i owsie. Celiakia uszkadza wyściółkę jelita cienkiego i zaburza wchłanianie składników odżywczych z pożywienia. Osoba z celiakią może stać się niedożywiona bez względu na ilość spożywanego pokarmu. Choroba może ujawnić się w każdym wieku.

Gluten, który znajduje się w pszenicy, życie i jęczmieniu prowadzi do zaniku kosmków jelitowych jelita cienkiego, odpowiedzialnych za wchłanianie składników odżywczych. Czynników powstawania tej choroby może być kilka. Pierwszą z nich jest predyspozycja genetyczna. Pacjenci chorujący na tę chorobę posiadają specyficzny zestaw genów (tzw. haplotyp DQ2 lub DQ8).

Objawy celiakii mogą wystąpić w układzie pokarmowym lub w innych częściach ciała. Jedna osoba może mieć biegunkę i bóle brzucha, podczas gdy inna może być drażliwa lub przygnębiona. Drażliwość jest jednym z najczęstszych objawów u dzieci. Niektórzy ludzie nie mają żadnych objawów.

W diagnozie celiakii pierwszym etapem jest wykonanie testów serologicznych, polegających na oznaczeniu we krwi przeciwciał charakterystycznych dla celiakii (przeciwciał przeciwko transglutaminazie tkankowej w klasie IgA, przeciwko endomysium, przeciwko deaminowanym peptydom gliadyny). Wynik dodatni tych badań jest wskazaniem do dalszej diagnostyki, które polega na pobraniu wycinków błony śluzowej jelita cienkiego.

Leczenie celiakii polega na stosowaniu do końca życia diety bezglutenowej. Ważne jest, aby zadbać o prawidłowy bilans diety z uzupełnieniem składników, które pozyskiwane są z produktów zawierających gluten, takich jak: błonnik. Choroba towarzyszy już pacjentowi całe życie.

Celiakia jest chorobą immunologiczną o podłożu genetycznym, dlatego nie można jej zapobiec i wyleczyć. Pacjenci, którzy zostali zdiagnozowani, muszą przestrzegać diety bezglutynowej do końca życia.