Sinice to organizmy tworzące zakwity widoczne na powierzchni zbiorników wodnych. Ich małe wymagania i wysoka zdolność do przeżycia w różnych warunkach sprawia, że są one bardzo trudne do wyeliminowania. Idealnym miejscem są dla nich również nasze rodzime zbiorniki wodne — jeziora i polskie morze. Nasze warunki środowiskowe sprzyjają ich masowemu występowaniu. Nadmierne namnażanie się sinic niesie ze sobą jednak szereg problemów. Jednym z nich jest możliwość zanieczyszczenia wody szkodliwymi dla zdrowia toksynami. Chociaż istnieje wiele metod służących eliminacji sinic ze zbiorników wodnych, to jednak żadna z nich nie jest w pełni skuteczna [1,2].
Zatrucie sinicami — jak się objawia?
Lato to czas, kiedy częściej i chętniej korzystamy ze zbiorników wodnych. Co roku jednak słyszymy w mediach doniesienia o wodzie skażonej sinicami i wynikającym z tego zakazie kąpieli. O ile strzeżone i kontrolowane kąpieliska rzeczywiście częściowo podlegają nadzorowi i badaniom jakości wody, tak w miejscach niestrzeżonych kąpiemy się na własne ryzyko. Do zatrucia sinicami dochodzi w wyniku wypicia skażonej wody, ale również w trakcie kąpieli w zanieczyszczonym zbiorniku wodnym. (Czytaj także: Czy beta-karoten rzeczywiście wspomaga opalanie?)
Objawy zatrucia są nieswoiste i mało charakterystyczne. Zależą od rodzaju toksyn, jakie zostały wyprodukowane przez sinice. W polskim Bałtyku sinice Nodularia spumigena zazwyczaj wytwarzają nodularynę — związek hamujący aktywność niektórych enzymów — fosfataz wątrobowych. Zatrucie nodularyną objawia się:
- dolegliwościami ze strony przewodu pokarmowego, pod postacią nudności, wymiotów, biegunki, bólu brzucha;
- osłabieniem;
- anoreksją;
- niewydolnością wątroby.
Innym powszechnie występującym gatunkiem sinic jest Aphanizomenon flos-aquae. Jego toksyny wywołują objawy głównie ze strony układu nerwowego i mięśni. W wyniku zatrucia mogą wystąpić następujące symptomy:
- drżenie mięśni;
- zaburzenia równowagi;
- porażenie mięśni oddechowych;
- dolegliwości ze strony układu pokarmowego.
Cechą wspólną wszystkich sinic jest ich zbliżona budowa. Po spożyciu skażonej wody może wystąpić także reakcja alergiczna na składnik będący częścią ich błony komórkowej. Może się ona objawiać:
- gorączką;
- podrażnieniem skóry i oczu;
- wysypką, pęcherzami na skórze;
- napadami astmy;
- dolegliwościami żołądkowo-jelitowymi;
- bólami gardła i głowy [1]. (Czytaj także: Jakie są przyczyny i jak leczyć zatrucie pokarmowe?)
Jak postępować w przypadku zatrucia?
Chociaż zatrucie sinicami zazwyczaj nie jest groźne, to najważniejsza jest mimo wszystko profilaktyka i unikanie ekspozycji na skażoną wodę. W przebiegu samego zatrucia nie stosuje się specjalnego leczenia. Terapia skupia się głównie na leczeniu objawowym. Zalecane jest także intensywne nawadnianie chorego w celu przyspieszenia eliminacji toksyn z jego organizmu. Choć przypadki ciężkich zatruć są bardzo rzadkie, to z uwagi na nieprzewidywalny stopień nasilenia zatrucia, zaleca się obserwację chorego w szpitalu [1].