Oktenidyna

W preparatach występuje w postaci dichlorowodorku oktenidyny.

Oktenidyna występuje w preparatach w postaci dichlorowodorku oktenidyny.

Oktenidyna wykazuje działanie przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe oraz przeciwgrzybicze. Należy do kationowych związków powierzchniowo czynnych, dzięki dwóm miejscom aktywnym zmienia strukturę błony lipidowej wirusów i mikroorganizmów, co prowadzi do zniszczenia ich komórek.

Oktenidyna jest wskazana do stosowania w przypadku:
-zapalenia śluzówki gardła,
-dezynfekcji jamy ustnej po zabiegach dentystycznych,
-odkażania i leczenia małych ran powierzchniowych
-odkażania skóry przed zabiegami niechirurgicznymi,
-terapii wspomagającej leczenie grzybicy międzypalcowej
-zabiegu cewnikowania,
-krótkotrwałego leczenia antyseptycznego przed i po zabiegach diagnostycznych pochwy, sromu, prącia i okolic odbytu.

Oktenidyna nie powinna być stosowana przez osoby, które wykazały nadwrażliwość na tę substancję.

Do najczęściej występujących działań niepożądanych zalicza się:
-nudności,
-suchość błony śluzowej jamy ustnej,
-bóle brzucha,
-zaburzenia smaku.

Przy nadmiernym stosowaniu preparatów z oktenidyną na śluzówkę gardła i jamy ustnej, istnieje ryzyko przedawkowania, które objawia się:
-bólem brzucha, niestrawnością,
-zaburzeniami smaku,
-nudnościami i wymiotami,
-suchością jamy ustnej.

Oktenidyny w pastylkach nie należy stosować dłużej niż 4 dni, natomiast płynu nie dłużej niż 14 dni. Oktenidyny nie należy stosować do odkażania ran głębokich, ani stosować dożylnie. Nie należy jej łączyć z PVP-jodu, ze względu na możliwość zabarwienia skóry na fioletowo.