Enoksaparyna

W preparatach występuje w postaci soli sodowej enoksaparyny.

Enoksaparyna jest dostępna w postaci roztworu do wstrzykiwań.

Enoksaparyna wiąże się z antytrombiną III, inhibitorem proteazy serynowej, tworząc kompleks nieodwracalnie inaktywujący czynnik Xa, który jest często stosowany do monitorowania antykoagulacji w warunkach klinicznych. Po inaktywacji czynnika Xa enoksaparyna jest uwalniana i wiąże się z innymi cząsteczkami antytrombiny. Ze względu na kaskadę efektów wynikających z wiązania enoksaparyny, trombina nie jest w stanie przekształcić fibrynogenu w fibrynę i utworzyć skrzepu, co zapobiega zdarzeniom zakrzepowo-zatorowym.

Enoksaparyna jest wskazana do stosowania w:
-zapobieganiu żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej u pacjentów chirurgicznych z grup umiarkowanego i wysokiego ryzyka oraz u pacjentów internistycznych z ostrymi schorzeniami (takimi jak ostra niewydolność serca, niewydolność oddechowa, ciężkie zakażenia lub choroby reumatyczne);
-leczeniu zakrzepicy żył głębokich i zatorowości płucnej;
-zapobieganiu tworzeniu się skrzepów w krążeniu pozaustrojowym podczas hemodializy;
-ostrym zespole wieńcowym.

Nie należy stosować tego leku, jeśli pacjent ma uczulenie na enoksaparynę, heparynę, alkohol benzylowy lub produkty wieprzowe, lub jeśli:
-pojawi się u niego czynne lub niekontrolowane krwawienie;
-jeśli u pacjenta w ciągu ostatnich 100 dni wystąpiło zmniejszenie liczby płytek krwi po pozytywnym wyniku testu na obecność określonego przeciwciała podczas stosowania enoksaparyny.

Jeśli podczas przyjmowania enoksoparyny sodowej wystąpią objawy reakcji alergicznej: pokrzywka; swędzenie lub pieczenie skóry; trudności w oddychaniu; obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła, należy zwrócić się o pomoc medyczną.

Należy również zwrócić się o pomoc medyczną, jeśli masz objawy zakrzepu krwi w kręgosłupie: ból pleców, drętwienie lub osłabienie mięśni w dolnej części ciała, lub utrata kontroli nad pęcherzem lub jelitami.

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli u pacjenta pojawią się objawy takie jak:
-nietypowe krwawienie lub jakiekolwiek krwawienie, które nie chce ustać;
-łatwe powstawanie siniaków, purpurowe lub czerwone plamy pod skórą;
-krwawienia z nosa, krwawienia z dziąseł;
-nieprawidłowe krwawienie z pochwy, krew w moczu lub stolcu;
-kaszel krwią lub wymioty, które wyglądają jak fusy z kawy;
-objawy krwawienia w mózgu — nagłe osłabienie (szczególnie po jednej stronie ciała), nagły silny ból głowy, problemy z mową lub widzeniem;
-niski poziom czerwonych krwinek (anemia) – blada skóra, niezwykłe zmęczenie, uczucie oszołomienia lub brak tchu, zimne dłonie i stopy.

Częste działania niepożądane mogą obejmować:
-mdłości, biegunkę;
-anemię;
-dezorientację;
-ból, siniaki, zaczerwienienie lub podrażnienie w miejscu wstrzyknięcia leku.

Przedawkowanie enoksaparyny może prowadzić do powikłań krwotocznych.

Enoksaparyna może powodować łatwiejsze krwawienie, zwłaszcza jeśli u pacjenta występują:
-zaburzenie krwawienia, które jest dziedziczone lub spowodowane chorobą;
-udar krwotoczny;
-zakażenie wyściółki serca (zwane również bakteryjnym zapaleniem wsierdzia);
-krwawienie lub wrzód żołądka lub jelit;
-niedawna operacja mózgu, kręgosłupa lub oka.

Należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta kiedykolwiek występowały:
-zaburzenie krwawienia, takie jak hemofilia;
-choroby nerek lub wątroby;
-niekontrolowane wysokie ciśnienie krwi;
-problemy z oczami spowodowane przez cukrzycę;
-wrzód żołądka;
-niski poziom płytek krwi po otrzymaniu heparyny.

Należy poinformować lekarza, jeśli pacjentka jest w ciąży.

Karmienie piersią podczas stosowania tego leku może nie być bezpieczne. Zapytaj swojego lekarza o wszelkie ryzyko.