Drotaweryna

W preparatach występuje w postaci chlorowodorku drotaweryny.

Drotaweryna jest dostępna w postaci tabletek, tabletek powlekanych oraz roztworu do wstrzykiwań.

Drotaweryna hamuje fosfodiesterazę hydrolizującą cAMP, przez co zwiększa stężenie cAMP, zmniejsza wychwyt Ca przez komórki i zmienia dystrybucję wapnia wśród komórek. Może mieć również niewielkie właściwości allosterycznego blokowania kanałów wapniowych. Jest środkiem zwiotczającym mięśnie gładkie.

Drotaweryna jest wskazana do stosowania w:
-stanach skurczowych mięśni gładkich związanych z chorobami dróg żółciowych, np. kamicą dróg żółciowych, zapaleniem pęcherzyka żółciowego;
-stanach skurczowych mięśni gładkich dróg moczowych, np. kamicą nerkową, zapaleniem miedniczek nerkowych czy zapaleniem pęcherza moczowego;
-zespole jelita drażliwego;
-bolesnym miesiączkowaniu.

Przeciwwskazaniami do stosowania drotaweryny są:
-nadwrażliwość na substancję czynną;
-ciężka niewydolność wątroby, nerek i serca;
-blok przedsionkowo-komorowy II i III stopnia.

Niektóre z częstych i poważnych działań niepożądanych chlorowodorku drotaweryny to:
-nudności, wymioty, zaparcia;
-suchość w jamie ustnej;
-zmiana częstości pulsu;
-zawroty lub ból głowy;
-trudności w oddychaniu
-skóra alergiczna;
-obrzęk twarzy, warg, powiek i języka;
-spadek ciśnienia krwi;
-zaburzenia snu.

Objawami przedawkowania drotaweryny są zaburzenia rytmu serca i przewodnictwa, włączając w to zatrzymanie krążenia, które może być śmiertelne.

Przed rozpoczęciem stosowania chlorowodorku drotaweryny należy porozmawiać z lekarzem, jeśli u pacjenta występują jakiekolwiek poważne schorzenia, takie jak: choroby serca, wątroby lub choroby nerek. Lek powinien być stosowany z ostrożnością u pacjentów cierpiących na zaburzenia genetyczne skóry i krwi.