Tachykardia

Tachykardia to nieprawidłowo szybkie bicie serca, zwykle z częstością powyżej 100 uderzeń na minutę. Tachykardia, której towarzyszy zaburzenie depolaryzacji serca (arytmia serca) nazywana jest tachyarytmią.

Tachykardia zwykle wynika z zakłóceń w normalnych impulsach elektrycznych, które kontrolują pracę serca. Tachykardię mogą powodować następujące czynniki:

– reakcja na niektóre leki,
– wrodzone nieprawidłowości serca,
– spożywanie nadmiernych ilości alkoholu lub kofeiny,
– zażywanie kokainy lub innych środków psychotropowych,
– brak równowagi elektrolitowej,
– słaby dopływ krwi i uszkodzenie tkanek serca z powodu choroby serca; choroby wieńcowej, choroby zastawek serca, niewydolności serca, choroby mięśnia sercowego, guzów lub infekcji,
– nadciśnienie tętnicze lub wysokie ciśnienie krwi,
– palenie tytoniu,
– niektóre choroby płuc, problemy z tarczycą, anemia i inne problemy zdrowotne,
– zmęczenie organizmu,
– ciężkie krwawienie,
– stres.

Objawem tachykardii jest charakterystyczne uczucie kołatania serca. Pacjent posiada wrażenie bardzo mocnego, szybkiego i nieregularnego bicia serca. Jednocześnie tętno, badane na tętnicach obwodowych jest podwyższone, zwykle do wartości w przedziale 100-180 uderzeń na minutę. Tachykardia może, ale nie musi, powodować utratę stabilności hemodynamicznej, czyli sytuację, w której serce traci zdolność pompowania krwi w wystarczającym stopniu, aby zapewnić dotlenienie wszystkich narządów i tkanek.

Jeśli do tego dojdzie, pojawią się sercowe objawy tachykardii, takie jak:
– zawroty głowy,
– mroczki przed oczami,
– uczucie jak przed omdleniem,
– duszność,
– ból w klatce piersiowej,
– napadowy kaszel.

Diagnostyka zaburzeń rytmu serca opiera się głównie na badaniu EKG spoczynkowym. Jeżeli arytmia występuje okresowo, a nie stale, może być potrzebne wykonanie 24-godzinnego monitorowania EKG metodą Holtera (Holter EKG). Poza samym wystąpieniem arytmii, urządzenie zarejestruje, jak często na dobę arytmia się pojawia i umożliwi powiązanie tego ze zgłaszanymi przez pacjenta objawami.

Leczenie tachykardii opiera się przede wszystkim na kuracji farmakologicznej z wykorzystaniem beta-blokerów, blokerów kanału wapniowego, digoksyny lub leków antyarytmicznych, które zmniejszają częstotliwość i nasilenie zaburzeń rytmu pracy mięśnia sercowego. Bardzo często stosowanie tego typu preparatów jest wystarczające. Jeżeli jednak tachykardia utrzymuje się mimo ich przyjmowania, niezbędna może okazać się hospitalizacja.

W leczeniu częstoskurczu wykorzystuje się kardiowersję elektryczną – polega ona na umiarkowaniu akcji serca przy pomocy krótkotrwałych wyładowań elektrycznych. Z kolei pacjentom cierpiącym na tachykardię komorową lub po przebytym migotaniu komór wszczepia się kardiowerter-defibrylator. Jest to urządzenie, które w razie wystąpienia zagrażającej życiu tachykardii pozwala na umiarkowanie pracy serca.

Najlepszym sposobem zapobiegania tachykardii jest utrzymanie zdrowego serca i zapobieganie chorobom serca. Zmiany stylu życia w celu zmniejszenia ryzyka chorób serca mogą pomóc w zapobieganiu tachykardii serca. Stosuj następujące zalecenia:
stosowanie prawidłowej diety, uprawianie aktywności fizycznej, utrzymanie prawidłowej wagi, utrzymanie ciśnienia krwi i poziomu cholesterolu pod kontrolą, zaprzestanie palenia, ograniczenie spożywania alkoholu, używanie leków z ostrożnością, ograniczenie stresu.