Przewlekła obturacyjna choroba płuc

Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) jest to przewlekłe i postępujące schorzenie płuc charakteryzujące się utratą elastyczności drzewa oskrzelowego i worków powietrznych, zniszczeniem ściany worków powietrznych, pogrubieniem ściany oskrzeli i gromadzeniem się śluzu w drzewie oskrzelowym. Zmiany patologiczne powodują zaburzenie przepływu powietrza w oskrzelach.

Przyczyn prowadzących do wystąpienia przewlekłej obturacyjnej choroby płuc jest wiele. Palenie tytoniu uważane jest za główną przyczynę rozwoju POChP. Obecnie uważa się, że wystąpienie choroby u danego pacjenta jest związane z wypadkową wielu czynników środowiskowych oraz genetycznych, a także z nadmiarem proteinazy w płucach oraz stresem oksydacyjnym.

Głównym i najbardziej charakterystycznym objawem POChP jest występująca duszność, ale jako pierwszy zwykle pojawia się przewlekły kaszel. W przypadku 30% pacjentów kaszlowi zaczyna towarzyszyć produkcja wydzieliny. Z biegiem czasu pogarsza się stan fizyczny i psychiczny pacjenta. Chory staje się coraz mniej samodzielny, a codzienne czynności takie jak np. zrobienie zakupów zaczynają być coraz bardziej męczące. Utrata zdolności do wykonywania codziennych czynności może prowadzić u tych pacjentów do depresji.

U pacjentów z podejrzeniem przewlekłej obturacyjnej choroby płuc w celu postawienia diagnozy niezbędne jest przeprowadzenie dokładnego wywiadu medycznego oraz wykonanie spirometrii. Lekarz może zlecić dodatkowe badania m.in. badania obrazowe, które wykluczą inne schorzenia mogące wywołać podobne objawy. Badanie fizykalne w przypadku diagnostyki POChP ma małe znaczenie.

Leczenie farmakologiczne jest zależne od stopnia nasilenia choroby i prawdopodobieństwa wystąpienia zaostrzeń. Wytyczne GOLD wyróżniają 4 grupy chorych (ABCD). Lekami stosowanymi w leczenie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc są: krótko i długo działający β2-agoniści, krótko i długo działające cholinolityki oraz wziewne kortykosteroidy.

Nie ma jednej metody na zapobiegnięcie tej chorobie- według badań należy ograniczyć kontakt z czynnikami zwiększającymi ryzyko zachorowania np. dymem papierosowym. Dodatkowo bardzo ważną rolę odgrywa aktywność fizyczna oraz dbanie o kondycję, co znacznie poprawia wydolność płuc. Wraz z wiekiem warto stosować rehabilitację oraz ćwiczenia oddechowe.