Ostra białaczka promielocytowa

Ostra białaczka promielocytowa to typ białaczki, czyli złośliwego nowotworu krwi. Charakteryzuje się nadmiernym namnażaniem się niezdolnych do zapewnienia prawidłowych funkcji krwi niedojrzałych komórek zwanych promielocytami. Choroba dotyka zazwyczaj osób w wieku 20-50 lat.

Ostra białaczka promielocytowa to rodzaj nowotworu krwi, który jest spowodowany mutacjami w genie (gen receptora dla kwasu retinowego). Te zmiany, choć często niepoznane, prowadzą do nadmiernej produkcji nieprawidłowych białych krwinek w szpiku kostnym.

Objawy ostrej białaczki promielocytowej mogą obejmować uczucie zmęczenia, częste siniaki i krwawienia, skórne wypryski, krwotoki z nosa lub dziąseł, gorączkę i częste infekcje. Może też występować utrata masy ciała oraz bóle kostne lub stawowe.

Diagnozę ostrej białaczki promielocytowej zwykle stawia lekarz na podstawie badań krwi oraz szpiku kostnego. Badanie krwi pozwala sprawdzić, czy w ciele jest zbyt dużo nieprawidłowych komórek krwi, natomiast badanie szpiku kostnego (mała próbka szpiku jest pobrana z kości biodrowej) umożliwia dokładniejsze zbadanie tych komórek. Czasami potrzebne jest również badanie genetyczne.

Ostra białaczka promielocytowa to poważne schorzenie krwi, które leczy się w specjalistyczny sposób. Na początek podaje się leki, które naprawiają komórki. Są to tzw. leki różnicujące, najczęściej stosuje się ATRA (kwas all-trans-retinowy) lub ATO (trójtlenek arsenu). Przeprowadza się też chemioterapię, czyli leczenie silnymi lekami niszczącymi komórki nowotworowe. Często zdarza się, że terapię musimy powtarzać. Czasami konieczny jest też przeszczep szpiku. Ważne jest regularne badanie krwi i monitorowanie stanu zdrowia.

Ostra białaczka promielocytowa to odmiana raka krwi i nie ma konkretnej metody, aby jej zapobiec. Nie jest to choroba zakaźna, więc nasze działania nie mają bezpośredniego wpływu na jej pojawienie się. Najlepszą formą prewencji jest regularne badanie krwi, które może wskazywać na jej wystąpienie.