Nowotwór tarczycy

Nowotwór tarczycy jest rodzajem nowotworu, który rozpoczyna się w gruczole tarczowym, gdy komórki zaczynają rosnąć poza kontrolą. Może to obejmować raka brodawkowatego, raka pęcherzykowego i inne rzadkie typy.

Niedobór jodu i związane z nim wole endemiczne mogą stanowić przyczynę zapadalności na raka tarczycy. Innymi czynnikami, które mogą zwiększać ryzyko zachorowania na ten nowotwór, są: występowania w rodzinie (czynniki genetyczne), płeć żeńska, radioterapia okolicy szyi w dzieciństwie oraz wiek 20-50 lat.

Nowotwór tarczycy może początkowo nie powodować żadnych objawów, ale w miarę wzrostu może być wyczuwalny przez skórę guzek na szyi. Często występuje szybko narastające powiększenie obwodu szyi, zaburzenia połykania oraz twarde i powiększone węzły chłonne.

Duże znaczenie w rozpoznaniu nowotworu tarczycy ma badanie USG tarczycy i węzłów chłonnych, które pozwala zobrazować wielkość, budowę tarczycy i węzłów chłonnych oraz ewentualnie obecnych guzków. W przypadku podejrzenia nowotworu (obecne guzki) należy wykonać biopsję aspiracyjną cienkoigłową.

Podstawową metodą leczenia nowotworu tarczycy jest leczenie chirurgiczne, które polega na całkowitym usunięciu tarczycy oraz okolicznych węzłów chłonnych szyjnych. Jeśli mamy do czynienia z nowotworem brodawkowatym lub pęcherzykowym po zabiegu chirurgicznym zaleca się leczenie uzupełniające jodem promieniotwórczym. Po usunięciu tarczycy pacjenci stosują lewotyroksynę w celu uzupełnienia niedoborów hormonalnych.

Profilaktyka wystąpienia nowotworu tarczycy polega na zmniejszaniu ryzyka narażenia na czynniki, które mogą do niego doprowadzić. Ważne jest, aby zadbać o prawidłowe stężenie jodu w organizmie. Prawdopodobnie zaprzestanie palenia papierosów również powoduje zmniejszenie ryzyka wystąpienia guzków tarczycy.