Nowotwór oka

Nowotwór oka jest rzadką chorobą nowotworową, która może dotyczyć naczyniówki, tęczówki, ciała rzęskowego oraz zewnętrznych części oka, np. powieki.

Nie jest znana dokładna przyczyna mutacji i rozwoju nowotworu oka. Istnieją czynniki zwiększające ryzyko rozwoju nowotworu. Należą do nich: wiek (osoby powyżej 50 roku życia), rasa (częściej u rasy białej), narażenie na promieniowanie ultrafioletowe (UV) oraz pewne mutacje genetyczne.

Objawy nowotworu oka różnią się w zależności od rodzaju, wielkości i lokalizacji. Oznaki choroby mogą obejmować:

– cienie, błyski światła lub falujące linie w polu widzenia;
– niewyraźne widzenie;
– nadmierne łzawienie;
– ciemną plamę w oku, która się powiększa;
– częściową lub całkowitą utratę wzroku;
– wybrzuszenie jednego oka;
– guzek na powiece lub w oku, który zwiększa swoją wielkość;
– ból w oku lub wokół oka, chociaż zdarza się to rzadko.

W przypadku wystąpienia takich objawów należy udać się na konsultację do specjalisty.

Diagnoza opiera się na podstawie takich badań jak: pełne badanie okulistyczne, USG oka, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny, biopsja cienkoigłowa, ultradźwięki, angiografia fluoresceinowa.

Leczenie nowotworów oka powinno odbywać się w specjalnie przygotowanych do tego ośrodkach. Zastosowana terapia zależy m.in. od rodzaju, lokalizacji nowotworu, obecności przerzutów, wieku i stanu pacjenta. Wyróżnia się następujące metody terapii: metody chirurgiczne np. operacyjne wycięcie guza, terapia laserowa np. w czerniaku tęczówki, radioterapia np. brachyterapia, chemioterapia, terapia celowana, leczenie przeciwciałami monoklonalnymi. Należy pamiętać, że ze względu na ryzyko nawrotu choroby, chorzy muszą stale być pod ścisłą kontrolą lekarską.

Niestety nie ma sposobu na zapobieganie rozwoju nowotworu oka. U osób z grup ryzyka najlepiej ograniczyć ekspozycję na potencjalne czynniki wywołujące, zwłaszcza na promieniowanie słoneczne. Warto zadbać o badania profilaktyczne, ponieważ wczesne wykrycie zwiększa szanse na lepsze wyniki terapii.