Indukowane zaburzenia urojeniowe

Indukowane zaburzenie urojeniowe (lub wspólne zaburzenie paranoidalne), znane również jako folie à deux, jest dość rzadkim zaburzeniem charakteryzującym się występowaniem podobnych objawów psychotycznych u dwóch lub więcej osób. Najczęściej są to objawy urojeniowe, np. widzenie, słyszenie lub odczuwanie rzeczy, których tak naprawdę nie ma. Zwykle można odróżnić przypadek „pierwotny”, tj. osoba, u której po raz pierwszy wystąpiły objawy psychotyczne, od jednego lub kilku przypadków „wtórnych”, w których objawy te są indukowane.

Urojenia mogą pojawić się u osób regularnie zażywających narkotyki, dopalacze i alkohol, a także u osób starszych, w przebiegu choroby Alzheimera czy otępienia starczego. Trauma z dzieciństwa, śmierć kogoś bliskiego lub inne odciskające swe piętno na psychice wydarzenia oraz czynniki genetyczne także mogą przyczynić się do rozwoju zaburzeń urojeniowych.

Osoba cierpiąca na zaburzenia urojeniowe zmaga się ze zniekształconym obrazem rzeczywistości. Chory doświadcza urojeń o różnym nasileniu i odmiennej tematyce, co może prowadzić do nietypowych dla danej osoby zachowań. Chory ma przekonanie, że jest obserwowany i/lub śledzony, że jego poczynania są nieustannie obserwowane przez osoby, które źle mu życzą. Paranoik inaczej interpretuje wydarzenia i zachowania innych, wyolbrzymia fakty, ma wrażenie, że jest przedmiotem nadmiernego zainteresowania innych, ma przekonanie, że żyje w ciągłym niebezpieczeństwie.

Diagnostyka zaburzeń urojeniowych u pacjenta chcącego podjąć leczenie nie nastręcza większych trudności, to jednak brak współpracy może takie badanie utrudniać lub uniemożliwić.

Paranoja jest chorobą przewlekłą, w związku z czym zazwyczaj trwa ona do końca życia. Jej leczenie opiera się natomiast na farmakoterapii i stosowaniu leków psychotycznych, których celem jest zmniejszenie występowania uporczywych objawów. W leczeniu zaburzeń urojeniowych stosuje się także psychoterapię, ale jej skuteczność zależna jest od możliwości utrzymania kontaktu z chorym.

Najczęściej objawy obłędu indukowanego (folie à deux) ustępują, gdy dana osoba zostanie oddzielona od paranoika. W zależności od indywidualnego przypadku konieczne może jednak okazać się wdrożenie leczenia farmakologicznego i/lub psychoterapii.

Objawów obłędu indukowanego (folie à deux) można uniknąć, gdy dana osoba zostanie oddzielona od paranoika.