Choroba Méniere’a

Choroba Méniere’a (inaczej wodniak błędnika) to schorzenie ucha wewnętrznego, które charakteryzuje się zmiennym odbiorczym ubytkiem słuchu, szumem w uszach, epizodycznymi zawrotami głowy i uczuciem pełności w uszach. Głównym objawem patologicznym jest obrzęk struktur zawierających endolimfę, czyli błędnika. Choroba zwykle dotyka tylko jednego ucha i często jest przyczyną utraty słuchu.

Główną przyczyną tego schorzenia jest zmiana budowy układu limfatycznego w uchy wewnętrznym na skutek nadmiernego gromadzenia się płynu. Błędnik błoniasty na skutek tego staje się cieńszy i ulega rozerwaniu. W konsekwencji endolimfa uszkadza nerw przedsionkowy i ślimakowy. Choroba Meniere’a może rozwinąć się na skutek przebytych infekcji wirusowych lub bakteryjnych, innymi czynnikami są te autoimmunologiczne, leki oraz urazy mechaniczne.

Objawy choroba Meniere’a to przede wszystkim postępujący niedosłuch, szum uszny, ciężkie ataki zawrotów głowy o charakterze wirowych, uczucie pełności w uchu, wyczulenie na dźwięki. Dodatkowe objawy nie są bezpośrednio związane z układem nerwowym i chorym uchem, są to m.in. ból głowy, wymioty oraz nudności. Po napadzie zauważalne jest uszkodzenie słuchu.

Diagnoza choroby Meniere’a jest stawiana przez lekarza otolaryngologa na podstawie obrazu klinicznego pacjenta oraz przeprowadzonego z nim wywiadu. Dodatkowo lekarz powinien przeprowadzić szczegółowe badanie narządu słuchu i równowagi- audiometrię.

Nie można całkowicie wyleczyć choroby Meniere’a, a jedynie zatrzymać jej postępowanie oraz złagodzić występujące objawy. Leczenie farmakologiczne opiera się na stosowaniu leków wyrównujących ciśnienie w uchu środkowym- są to głównie leki moczopędne oraz łagodzące zawroty głowy. Duże znaczenie ma włącznie także odpowiedniego sposobu odżywiania, dieta powinna być bogata w białko. Zalecana jest także redukcja stresu oraz ograniczenie alkoholu, kawy oraz innych używek.

Nie ma metod umożliwiających profilaktykę choroby Meniere’a. Bardzo ważne jak najszybsze rozpoznanie i diagnostyka objawów, aby jak najszybciej włączyć leczenie i zapobiec postępom choroby i nasileniu objawów.